Rok 1984 recenzja

„Im mniejszy wybór, tym mniejsza pokusa myślenia”

Czy umiesz wyobrazić sobie ciągłą obserwację? Gdziekolwiek nie pójdziesz, cokolwiek nie zrobisz, Wielki Brat patrzy i czuwa. Każda najmniejsza zmiana w mimice jest analizowana. Jedno nieprzemyślane słowo i jesteś usuwany z systemu.

Rok 1984 to historia przedstawiająca przerażającą wizję. Ciągła inwigilacja, brak swobód i przyjemności. Świat podzielony na trzy supermocarstwa, ciągłe kłamstwa i przeinaczanie prawdy. Pozornie logiczne rzeczy już nie są logiczne. Bo jak wytłumaczyć to, że w tym świecie dwa plus dwa nie zawsze wynosi cztery? Orwellowski Rok 1984 to przerażająca wizja świata bez miłości, bez uczuć, bez ludzkich odruchów. Wizja świata, w którym mowa jest zmieniana, własne zdanie to myślozbrodnia, a dwójmyślenie to podstawa ludzkiego jestestwa.

„Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość; kto rządzi teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość”.

Czytając tę książkę, przecierałam oczy z niedowierzania. W miarę przeczytanych stron moje serce waliło coraz mocniej i mocniej. W pewnym momencie miałam dość. Ta książka to mroczna wizja przyszłości. Jakże aktualna w tych czasach. Przerażające jest to, jak władza potrafi zmanipulować ludzi. Jak napuszcza nas na siebie, pławiąc się w bogactwie, podczas gdy zwykły człowiek, ledwo wiąże koniec z końcem. Ta pozycja to coś więcej niż tylko literacka fikcja. Ta historia to przestroga. Dla każdego z nas. Nie dajmy się ogłupić. Drążmy, analizujmy. Nie idźmy za wszystkimi.

Mimo że minęło już kilka dni od przeczytania tej książki, to wciąż buzują we mnie takie emocje, które uniemożliwiają mi składne napisanie tej recenzji. Zdania mi się plączą, myśli galopują, a palce nie zdążają zapisywać tych wszystkich przemyśleń.

Wiem jedno, jest to książka, która zostanie we mnie na długo. Wyryła ślad w moim sercu, otworzyła oczy na wiele spraw. Jest to książka, którą trzeba analizować, nie jest to lekka pozycja na wieczór, a studium ludzkich zachowań, ograniczeń. Ta pozycja ukazuje najmroczniejsze zakątki ludzkiej duszy. Odsłania nasze słabości i pokazuje, jak wiele jesteśmy zrobić, aby ocalić siebie. Pokazuje, jak zepsute jest człowieczeństwo.

Najbardziej przeraziło mnie to, że jest tak aktualna. Tak prawdziwa. Jakby Orwell próbował nas przestrzec. Niestety zadufani w sobie, uważający się za niepokonanych nie dostrzegliśmy zagrożeń. Nasze życie jest uzależnione od teleekranów. Media kontrolują nasze myślenie. Nie ma w nas tej iskry, która pozwoli wyzwolić się z niewoli.

Cóż… „Wojna to pokój. Wolność to niewola. Ignorancja to siła”

Z tym cytatem Was zostawię. Książkę polecam każdemu. Mnie wciąż i wciąż zmusza do analizowania świata.