Wyborny trup recenzja

"Wyborny trup" to książka, którą w tamtym roku wychodziła już z lodówki. Instaświat piał z zachwytu nad oryginalnością powieści. Postanowiłam sprawdzić o co tyle szumu i nie wiem, serio nie wiem, dlaczego ludzie się nią tak ekscytują?
.
Książka ta to dystopijny horror, w którym ludzi sami się zjadają. Ludzie są hodowani, by później zabijać ich na liniach produkcyjnych w zakładach trudniących się obróbką mięsa specjalnego - to jeszcze jest dość hmmm humanitarne. Ci, co mają kasę to polują na ludzi - ot nowa rozrywka. W powieści są też i ludzie-padlinożercy, którzy jak sępy czekają na ludzi, by ich zjeść. Tylko dwa razy w książce tej wspomniane jest dlaczego zalegalizowano kanibalizm. Śmiercionośny wirus - serio? - i nagle zjadamy swoich pobratymców i przyjmujemy to z zamkniętymi oczami? Ja osobiście tego nie kupuję. Myślałam, że wraz z akcją (haha, akcją! Dobre sobie!) dowiem się o genezie tego tajemniczego i niosącego ludzkości śmierć, wirusie. Mhm, zapomnij. Do tego jeszcze ta narracja. No kurczę! Historia widziana jest z perspektywy byłego rzeźnika, który przeżywa rozterki związane z tym, co aktualnie dzieje się na świecie. Tęskni za swoim zmarłym synem i za tym co było kiedyś. To książka o jego życiu, życiu rzeźnika ludzi. Większość tego, co widziałam z jego perspektywy było strasznie nudne. Jedynie zaintrygował mnie opis linii uboju ludzi. Było to cholernie mocne! Denerwował mnie też brak dialogów. A jak już były, to były bardzo ubogie, a ja takich książek to nie cierpię.
.
Wspominałam coś o akcji? Nie? Serio nie? No tak, jej tam nie ma. Jest jeden zwrot, w którym coś się dzieje. Ale nie jest to zwrot typu "czas na rewolucję, mamy dość żarcia siebie nawzajem". Nic z tego, zapomnij, a liczyłam na to przez całą lekturę. Tak samo liczyłam na naukowców, którzy może coś wymyślą. Przeliczyłam się. Jedynym naukowcem jest Mengele w spódnicy, która robiła eksperymenty na hodowanych ludziach. Tym samym wśród kanibali nie ma nagle choroby kuru. No cud. Wraz z wybiciem zwierząt, których mięso nas zabija, inne choroby, w tym wspomniane kuru, nie istnieją. Zupełnie tak jak teraz z Covidem.
.
W książce jest mowa o manipulacji ludźmi przez władzę. Autorka pokazała, że ludzkość jest bardzo podatna na zdanie tych, którzy mają koneksje i pieniądze. Brak jakiejkolwiek walki ze strony ludzkości jest bardzo dziwny i ja nie widzę takiego świata. Zawsze znajdzie się jednostka, która nie będzie godzić się na manipulowanie całą masą. Ale nie w tej książce. Tutaj wszyscy są potulni jak baranki, których już nie ma...
.
Czy polecam? Osobiście nie i cieszę się, że tej książki nie kupiłam w wersji papierowej. Liczyłam na grozę, sieczkę, na obrzydliwość, a dostałam książkę bez akcji. Była to też książka, którą wiele razy odkładałam. W ogóle mnie nie zaciekawiła. Przeczytałam ją jedynie dlatego, że liczyłam na jakąś rewolucję.