Witamy w Ballyfrann recenzja

Rok temu, gdy miała miejsce premiera powieści Deirdre Sullivan, wśród jej czytelników zapadło niezwykłe poruszenie. Książka ta wywoływała wiele skrajnych opinii: jedni szczerze ją pokochali – drudzy całkowicie znienawidzili. Przyznam szczerze, że zaczynając ten tytuł, miałam wiele obaw. Nie chciałam trafić do tej drugiej grupy odbiorców i liczyłam na coś, co mnie jednak jakoś zaskoczy. Czy tak się właśnie wydarzyło? O tym w poniższej recenzji.

Bliźniaczki Madeline oraz Catlin przeprowadzają się do miasteczka Ballyfrann – miejsca, które cieszy się raczej złą sławą, a co więcej: od wielu lat giną tutaj młode dziewczęta. Nikt nie wie, co i kto za tym wszystkim stoi. Zamek, w którym mieszkają w obecnej chwili siostry, też nie napawa entuzjazmem... Catlin to ta przebojowa, a Madeline ta spokojniejsza z sióstr. Przeciwieństwa, ale dopełniające się w jedną całość. Jednak przeprowadzka zmienia ich dotychczasowe życie - Catlin odnajduje miłość, a Maddy zaczyna odkrywać w sobie pokłady magii, o których dotychczas nie wiedziała. Dziewczyna nie wie jeszcze, że czeka ją prawdziwa walka o przetrwanie – nie tylko swoje. Czy fakt, że w mieście każdy ma coś do ukrycia, sprowadzi na bliźniaczki niebezpieczeństwo?

Zacznę od tego, że już po przeczytaniu pierwszych kilku rozdziałów wiedziałam, że zdecydowanie nie zaliczę siebie do grupy przeciwników tej powieści. Choć wstęp nie był zbyt entuzjastyczny i wciągający, to jednak miał w sobie coś, co niesamowicie mnie ciekawiło i dawało nadzieję na naprawdę dobry dalszy ciąg powieści.

Główną bohaterką tej historii jest właściwie Madeline. To ona jest tutaj fundamentem i to dookoła niej dzieją się różne, czasem dość nieoczekiwane rzeczy. Polubiłam tę bohaterkę i jej ogromną wiarę w to, że magia i jej tajemnicze moce mogą być czymś prawdziwym. Nie piszę tego w kontekście żartobliwym, a naprawdę autentycznego podziwu. Autorka dzięki tej postaci pokazuje, że w rzeczywistości nic nie jest niemożliwe, a co więcej - nawet te najbardziej wycofanie i najmniej pewne siebie osoby są w stanie uratować świat.

Muszę pochwalić również klimat, jaki udało się tutaj wprowadzić i wiernie oddać. Ten mrok, niepewność tego, co kryje się w cieniu oraz fakt, że żaden z mieszkańców nie chce puścić pary z ust – wszystko to sprawiło, że lektura tej powieści była dla mnie prawdziwą przyjemnością i sprawiło, że jeszcze mocniej zatęskniłam za jesienią. Dlaczego? No właściwie dlatego, że to ta pora roku idealnie pasuje do takiego klimatu i napawa jeszcze większą grozą. No ale oczywiście jest to moje spostrzeżenie i jeśli Wy uważacie inaczej – to też super.

Pióro Deirdre Sullivan jest bardzo dobre, lekkie i choć autorka opisuje tutaj dramatyczne i momentami wywołujące ciarki na plecach sytuacje, to samo czytanie tej książki jest czystą przyjemnością i relaksem. Co więcej, dzięki tej historii zdołałam zapomnieć o wszelkich troskach, jakie ostatnio zaprzątały moje myśli, a całkowicie oddałam się tej książce.

Jak więc widać, zdecydowanie zaliczam się do miłośników tej powieści. Witamy w Ballyfrann to bardzo dobra powieść młodzieżowa, która na nadchodzący halloweenowy sezon sprawdzi się wprost idealnie. Mroczna tajemnica, magia, dziwne zjawiska i zbiegi okoliczności - czy to nie brzmi jak przepis na dobrą powieść? 😉

Jeśli lubicie tego typu historie i potrzebujecie lektury, która może Was wciągnąć - przyjrzyjcie się tej książce.