Wiosenne przebudzenie recenzja

„ Czasami trzeba wybrać pomiędzy tym, co właściwe a tym, co wygodne i bezpieczne.” (str.251)

Jest to pierwsza część cyklu „ Duchy minionych lat”. Polska lat siedemdziesiątych pod rządami Gierka. Do głosu dochodzi drugie pokolenie bohaterów „ Prawdy zapisanej w popiołach.” Nie znając prawdy o życiu swoich rodziców, krytykowali ich wybory dokonywane w przeszłości. Wierzyli w Gierka, tak jak kiedyś rodzice wierzyli w Gomułkę. Pragnęli życia takiego jak na Zachodzie. Patrząc jak powstawały nowe inwestycje, wszystkie „naj” wierzyli, że ich byt się polepszy i dorównają sąsiadom z zachodniej granicy. Nie chcieli powinowactwa z partią. Liczyli na siebie i swoje siły.

Kiedy przeciętni ludzie ledwo wiązali koniec z końcem, partyjni prominenci żyli jak w raju, mieszkając w luksusowych willach, rozbijając się wypasionymi furami i spędzając wakacje za granicą. Inne też było życie ich pociech, gdzie każda zachcianka była możliwa do spełnienia.

Mimo iż od wojny upłynęło tyle czasu, to pewne sprawy miały znaczenie w teraźniejszości. Starannie skrywane przez starsze pokolenie tajemnice powoli wychodzą na jaw bulwersując młodych. Byli jednak dorośli, musieli zmierzyć się z prawdą, przyjąć ją i zaakceptować by chronić rodzinę. Nie zawsze jednak się to udawało, a grzechy rodziców przechodziły na dzieci.

Nie zawsze też plany rodziców o przyszłości swoich dzieci się spełniały. Stawiali im poprzeczkę zbyt wysoko, o oni sobie z tym nie radzili. Chcieli ich chronić przed złem tego świata. Młodzi chcieli iść swoją drogą, zgodnie ze swoimi pragnieniami. I wtedy pojawiały się dylematy, bo podjęli niewłaściwą decyzję tylko po to by zrobić na złość rodzicom, a to obróciło się przeciwko nim.

Poznajemy problemy z jakimi borykali się bohaterowie wchodzący w dorosłe życie. Marzyli o świetlanych karierach, życiu w dostatku i spokoju. Natrafiali na przeszkody, które były pokłosiem rządzących i służb bezpieczeństwa. Przekonali się na własnej skórze, że ludzie powiązani z partią mają plecy i są nietykalni, mimo przekrętów jakie robili.

Przeżywali swoje pierwsze uniesienia miłosne, które nie zawsze kończyły się dobrze, lub też wracali do związków przerwanych ze względu na niesprzyjające okoliczności. Popełniali takie same błędy jak rodzice. Decyzje jakie samodzielnie podejmowali jednym wychodziły na dobre, innym nie zawsze szły w zaplanowanym kierunku. Poczuli jak smakuje prawdziwe życie, nie mając żadnego doświadczenia.

Mimo, że opuścili dom rodzinny, chętnie do niego wracali i w dalszym ciągu liczyli na wsparcie rodziny. Jedne sprawy ich łączyły inne dzieliły. To pokolenie również przeżywa rozterki małżeńskie, zdrady. Robili rzeczy, które nie powinny mieć miejsca, łamiąc wpojone im przez rodziców zasady. Niektórym wali się świat, inni wychodzą na prostą, a kolejni odnoszą sukcesy. Jednych bohaterów lubi się bardziej innych mniej, ale podczas lektury czytelnikowi zawsze towarzyszą emocje.