Jeden fałszywy ruch recenzja

Choć zacząłem od piątej części, choć ominąłem cztery poprzednie tomy, choć logicznie rzecz biorąc nie powinienem rozumieć dynamiki postaci ani w pełni uchwycić ich przeszłości – Jeden fałszywy ruch zaskoczył mnie nie tym, że dał radę mimo tego skrótu, ale tym, że wciągnął mnie w świat Myrona Bolitara bez żadnych pytań wstępnych, bez niepewności, bez konieczności nadrabiania. To nie powinno działać, a działa. I to zaskakująco dobrze.

Bo to nie tylko historia zbrodni. To nie tylko kolejny thriller, który próbuje cię złapać na haczyk i trzymać w sztywnym uścisku do ostatniego rozdziału. To przede wszystkim książka, która opiera się na chemii między bohaterami – na ironicznych wymianach zdań, na milczących gestach lojalności, na cichych rysach napięcia między uczuciem a obowiązkiem. Myron i Win to duet, który żyje własnym rytmem – raz współczującym, raz brutalnym, raz cynicznym do granic, a raz zaskakująco miękkim. Ich relacja buduje coś, czego w wielu thrillerach brakuje – emocjonalny kręgosłup.

A potem jest Brenda. I z nią też nie chodzi tylko o wątek romantyczny. To nie jest typowe „czy będą razem czy nie”. To raczej pytanie o to, czy w świecie pełnym zagrożeń, niedopowiedzeń i przemocy jest jeszcze miejsce na zaufanie, które nie zabija. Myron jest rozdarty – chce ją chronić, chce ją zrozumieć, ale wie, że to, co pociąga go do niej, to także to, co może go zniszczyć.

Czyta się to płynnie, wręcz wciągająco. Nie dlatego, że Coben bawi się strukturą jak geniusz formy – ale dlatego, że jest mistrzem tempa, wie, kiedy przyspieszyć, kiedy zwolnić, kiedy przyłożyć i kiedy rzucić żart. A potem wrócić do śmierci, zdrady, ucieczki.

To nie jest idealna książka. Są momenty, które dałoby się napisać lepiej, są dialogi, które raz na jakiś czas brzmią zbyt filmowo. Ale to nic – bo całość trzyma się mocno. A co ważniejsze – ma duszę.

Więc tak, zacząłem od złej strony. Ale może właśnie tak trzeba było. Bo gdyby nie Jeden fałszywy ruch, nie poznałbym Myrona, nie poznałbym Wina. I nie chciałbym więcej. A teraz chcę.