Wilk i Polny Kwiat recenzja

"Wilk i Polny Kwiat" to kolejne przyjemne romantasy w wykonaniu Elli Fields, które jednak pewnie szybko zapomnę, bo niczym mnie nie zaskoczyło. Teoretycznie jest to drugi tom serii, jednak opowiada on historię innej pary, więc można ją czytać jako jednotomówkę, chociaż wiadomo, może ominąć Was kilka smaczków z pierwszego tomu.

Tym razem poznajemy Aster, która jest żoną króla. Wydawało jej się, że mężczyzna jest miłością jej życia, jednak pewne wydarzenie sprawia, że sprawy pomiędzy małżonkami bardzo się komplikują, a główna bohaterka postanawia uciec z królestwa. I takim sposobem trafia do tawerny, w której poznaje przystojnego wojownika. Aster zaczyna mieć mętlik w głowie i sama już nie wie, co powinna zrobić i którego mężczyznę wybrać.

Jest to historia dla miłośników:
- fantasy z wyraźnym wątkiem romantycznym,
- trójkątów miłosnych,
- licznych gorących scen,
- skomplikowanych relacji,
- wątków politycznych w tle.

Właśnie do relacji romantycznej mam najwięcej zarzutów. Zupełnie nie podoba mi się sposób w jaki Aster i Scythe się poznali. To co ich połączyło wydawało mi się brudne i od samego początku skażone kłamstwem, ale nie w taki sposób, który by mnie zachęcał, tylko wręcz przeciwnie. Czułam się zniesmaczona zachowaniem Aster i nie potrafiłam jej kibicować. Starałam się ją zrozumieć, ale w moim odczuciu po prostu wykorzystała Wilka i potraktowała go okropnie, przez co przez większą część książki nie potrafiłam jej polubić. Relacja Aster i Scythe była mega toksyczna i płytka, zbudowana tylko na wzajemnym pożądaniu.

Bardziej interesowała mnie relacja Aster z Rornem i w ogóle sama postać króla. Był on tak skomplikowany i niejednoznaczny, że aż sama nie wiedziałam, co o nim myśleć. Pełen sprzeczności, a przez to ciekawy. Budził we mnie skrajne emocje i jest on jak dla mnie największym plusem tej historii.

Mimo wszystko fabuła jest wciągająca i gdy już przebrnęłam przez początek, to później było lepiej. Było więcej akcji, skomplikowanych relacji i tajemnic. Przewidziałam końcówkę, więc nie było elementu zaskoczenia, jednak z przyjemnością śledziłam to, co się działo. Napisana jest lekko, czytało mi się szybko, sporo się działo i gdyby nie relacja romantyczna, to myślę, że oceniłabym ją dużo lepiej. Niestety jest ona tutaj głównym wątkiem, a przez to przez większość czasu byłam po prostu zirytowana.

Jeżeli lubicie twórczość Elli Fields, to po tę historię także warto sięgnąć, bo jest ona napisana w podobnym stylu co "Krwawy Król i Łabędź" czy "Kingdom of Villains". Jeżeli jednak tamte historie Was nie porwały, to pewnie ta także nie zrobi na Was wielkiego wrażenia.

Przyjemne romantasy, idealne dla zabicia czasu, ale bez efektu wow, na który zawsze czekam przy tego typu historiach.