Dziewczyna z wrzosowisk recenzja

Pokochałam styl Lucindy Riley i poruszające opowieści wypełnione rodzinnymi tajemnicami i trudnymi relacjami osadzone w klimatycznych, czasem niemal magicznych miejscach. Nie spodziewałam się, że po jej odejściu będziemy mieli szansę poznać nową historię jej autorstwa, dlatego zapowiedzi premiery „Dziewczyny z wrzosowisk” tak bardzo mnie zaskoczyły i ucieszyły. A jak zobaczyłam to cudowne wydanie to przepadłam bez reszty.

Syn Autorki, Harry Whittaker nadał ostatecznego kształtu napisanemu przed laty tekstowi i tak oto otrzymaliśmy emocjonującą wielowątkową powieść, która łączy ze sobą losy kilku pokoleń i splata dramatyczne wydarzenia z przeszłości z teraźniejszością. I to bardzo dramatyczne, bo sięgające drugiej wojny światowej i bestialstwa, jakie faszyści zgotowali Polakom w Treblince. Ta traumatyczna, wywierająca wpływ na kolejne pokolenia koszmarna przeszłość miast łączyć dzieli najbliższych sobie ludzi na wiele lat.

Również w latach siedemdziesiątych intryga rozdziela dwoje młodych, zakochanych w sobie ludzi, kierując Leah na drogę sławy w modelingu. Z ubogiej dziewczyny staje się dobrze sytuowaną kobietą, która jednak nie traci wyniesionych z domu wartości i nie daje się połknąć błyszczącemu tombakiem wielkiemu światu. Z mieszanymi uczuciami przyglądałam się środowisku, do którego trafiła, co nie odebrało mi jednak przyjemności uczestniczenia w dorastaniu dziewczyny, którą obdarzyłam bezbrzeżną sympatią.

Byłam niesamowicie ciekawa jak te dwie linie czasowe, te zupełnie odmienne opowieści połączą się ze sobą i otrzymałam więcej niż mogłam oczekiwać. Bo ta historia zawiera w sobie wątki pełne trudnych emocji i konsekwencji rezonujących w kolejnych pokoleniach, których nigdy bym się nie spodziewała, a malownicze, idylliczne wręcz wrzosowiska Yorkshire stają się niemym świadkiem ludzkich dramatów.

Absolutnie pochłonęła mnie ta opowieść przynosząc całą gamę emocji i zostawiając z kłębiącymi się w głowie myślami. Bo to historia niesamowicie piękna, napisana w subtelnym, ciepłym i błyskotliwym stylu, tak charakterystycznym dla Autorki, a zarazem poruszająca wiele bolesnych wątków i tragedii, które przynosi życie. Miłośników twórczości Autorki z pewnością nie muszę namawiać do sięgnięcia po tę książkę, a jeśli jeszcze nie poznaliście jej pióra, to ta cudowna wielowarstwowa opowieść o sile przetrwania, skomplikowanych relacjach międzyludzkich i tajemnicach, które mogą zaważyć na losach kolejnych pokoleń wprawi Was w prawdziwy zachwyt.