Jednorożec recenzja

Wokół ani żywej duszy. Tylko ja, książka i... duchy przeszłości. Idę ku nim. Otulam się ich strachem, bólem i zimnem. Drżę...

Uchyliłem jedną ze stron. Zajrzałem do wnętrza książki. I... odleciałem. Dałem się wciągnąć w chore gierki psychopatycznego umysłu mordercy. Zboczonego świra. Lubił zabijać. Robił to już wiele razy. Towarzyszące temu emocje - mrowienie wzdłuż kręgosłupa - podniecały go. Delektował się chwilą. Nasycał swój głód.

Wiele już "widziałem" w czytanych książkach. Wydaje mi się, że na wiele jestem przygotowany. O, jakże się myliłem...

Co też tutaj się wydarzyło. Ta historia w mojej głowie eksplodowała. Dotarła do najdalszych zakamarków mojego umysłu. I rozgościła się tam wygodnie. Straciłem swoje ciało. Zniknąłem...

Cholera. Wdarłem się do czyjegoś życia. Wdarłem się w czyjąś intymność. Dreszczyk emocji z tym związany... ja pierdzielę, co tutaj się ze mną działo. Musiałem przestać. Odłożyłem książkę. Wyszedłem na spacer. Chodząc ulicami miasta rozmyślałem nad tym czego wcześniej doświadczyłem i zastanawiałem się co z tym zrobić? Jak wybrnąć z tej chorej sytuacji?

Czułem się bezsilny. Żadnych śladów. Żadnych podejrzanych. Nawet żadnego pomysłu, w którym kierunku zmierzać. Ta bezsilność przerażała mnie. Ogarnęło mnie prawdziwe nic. W tym lęku moim towarzyszem stała się moja dobra, stara "znajoma" - szklaneczka whisky, po którą coraz częściej i chętniej sięgałem.

Samotność. Miałem wrażenie, że cała książka była nią przesiąknięta i to ona stanowiła jej trzon. Masz życie. Poukładane. Piękne w twoim mniemaniu. Z zaplanowaną przyszłością. Aż tu nagle, jak grom z jasnego nieba, lega w gruzach. Serce pęka. Wszystkie plany rozpływają się jak poranna mgła. Zostajesz sam w tej przerażającej pustce. Sam ze swoimi myślami – myślami, które się kłębiły w głowie kiedy znikałem pod przykrywką przeczytanych kart tej historii.

"Jednorożec" autorstwa Rafała Gliny sprawił, że doświadczyłem różnych emocjonalnych stanów. np. wpadłem w pustkę, gdzie poczułem, że przestaję istnieć. Ale najistotniejsze chyba jest to, że spotkałem tutaj zło w najczystszej postaci. Zło, które fascynuje i przeraża.

Zapraszam cię do świata przepełnionego mrokiem chorego umysłu. Rozgość się i daj ponieść tej historii, debiutanckiej historii spod pióra Pana Rafała. Polecam! Czytaj!