O jeden urok za daleko recenzja

Istnieje tutaj ktoś, kto nie lubi wiedźm?

Zadaje to pytanie nie bez przyczyny, ponieważ wiedźmy są dla mnie takim swoistym Alter ego i czasami, jak coś przewidzę, czuję się jak taka wiedźma, która czyta w przyszłości.

I bardzo lubię też czytać książki, gdzie występują wiedźmy, czarownice, dlatego przychodzę do was z książka idealna na Halloween

Jest to recenzja 2 tomu serii "czarownice z Inverness" mogą pojawić się spojlery do 1 tomu.

Współpraca recenzencka wydawnictwo kobiece.

I tak jak się dowiedziałam, można czytać te tomy bez znajomości poprzedniego, ale według mnie to jest tak spójna seria, że szkoda nie znać poprzedniej. Jest jednak bardzo dużo nawiązań do pierwszego tomu i np. jeżeli ja bym go nie przeczyta nie do końca bym zrozumiała, o co chodzi i kto jest kim. Co prawda są tutaj wyjaśniane zawiłości pierwszego tomu, ale nie tak dokładnie jak w momencie kiedy sami przeczytamy.

Mamy tutaj opisane losy rodziny wiedźm McKenzie zamieszkujących w Szkocji małe miasteczko. Jest to Ród składający się z samych kobiet.

I w pierwszej części mieliśmy powiedziane o losach Margo, a w drugim tomie mamy powiedziane o losy Willow. Są one kuzynkami i w pierwszym tomie, mieliśmy opowiedziane bardzo istotne wydarzenia. W drugim tomie są one bardzo często wspominane.

"Jeden urok za daleko" to właśnie książka, która znowu przybliża nas bardziej do magii. Mamy zdecydowanie więcej uroków i pradawnych rytuałów i jest tu dużo takiego większego wprowadzenie w świat magiczne i przedstawiony lepiej system magiczny. Poznajemy też bardziej rodzinę wiedźm.

I jak pierwszy bardzo mi się podobał, tak ten drugi jest dla mnie o niebo lepszy. Bawiłam się dużo lepiej. Jednak wydaje mi się, że bardzo duży wpływ na to miało to, kto jest głównym bohaterem.

Szczerze trochę nie polubiłam Margo, dlatego też lepiej bawiłam się na perspektywie Willow.

Dynamika w tym tomie też była lepsza i też to, co się wydarzyło w historii, już bardziej mnie zaangażowało. Ta część byłam też bardziej dopracowana i przede wszystkim ciekawsza, bo tutaj mamy przywołanie pradawnego wojownika mamy też zabójstwo i mnie to bardziej ciekawiło niż nawiedzony dom, który trzeba było oczyścić z duszy.