Lena, teczka i niezwykła nagroda recenzja

Przyznaję się otwarcie i bez bicia, że nie wiem co mnie zawsze tak niesamowicie urzeka w literaturze, która jest tworzona dla najmłodszych. Książeczki dla dzieci mają w sobie chyba taką ludzką prostotę, łatwy przekaz i morał, który ma tą szczególną iskierkę nauki. Możliwe, że to właśnie te aspekty pobudzają moją duszę, gdy tylko na horyzoncie pojawia się nowa opowieść dla dzieci. Tym razem pozwoliłam sobie na zapoznanie z Leną i jej przyjaciółmi Julką i Kacprem. Dziewczynka ma niesamowity talent i pięknie rysuje. Nie pokazuje jednak swoich prac nikomu, bo boi się, że nie spodobają się innym. Kiedy gubi swoją teczkę z grafikami, a jeden z jej rysunków wygrywa konkurs plastyczny jako dzieło innego uczestnika, Lena postanawia nie poddawać się i zawalczyć o to co jej się należy, zawalczyć o swoje marzenia.

Przede wszystkim podoba mi się prostota (wspomniałam już o tym), która panuje podczas owej historii. Nie ma tutaj ukrytych motywów, złośliwości, nienawiści, zemsty. Autorka bardzo płynnie i ciekawie opowiada perypetie poszukiwań teczki. Pozwala nam poznać całą sytuację ze strony Leny jak i „winowajcy”, który ostatecznie też nie miał złych zamiarów, tylko potrzebował uwagi i atencji najbliższych. Wbrew wszystkiemu autorka bez agresji i dziwnych sytuacji mogła pokazać, że można zawalczyć o swoje pasje nie krzywdząc innych przy tym.

Ogromnie szybko czyta się takie historie i za każdym razem nie chcę rozstawać się z nimi. Nawet jeśli bohaterowie są dziećmi to nadal pokazują moc przyjaźni, pomocną dłoń i że zawsze mogą na sobie polegać, mimo że przeważnie w takich opowieściach nasi nieletni mają kochającą rodzinę. Pani Karolina pokazała jak wielka moc tkwi w prawdzie i że w pewnych sytuacjach zawiść i pamiętliwość nie ma sensu, a spełnienie marzenia, które chowaliśmy wewnątrz siebie, dodaje skrzydeł, które mogą przysłonić każdy deszcz i każdą burzę, bo przecież po wszystkim ZAWSZE wychodzi piękna tęcza! Myślę, że zdecydowanie ta niewielka publikacja znajdzie wielu fanów, nie tylko wśród naszych pociech, ale i wśród rodziców :)