Weź nie czaruj recenzja

Gdyby magia miała zapach, jak pachniałaby wasza?

Dzisiaj zabieram was do świata pełnego magii i niesamowitych stworzeń. Świata, z którego nie będziecie chcieli wyjść.

Tilda Sherwood urodziła się w jednym z najpotężniejszych czarodziejskich klanów. Problem jest w tym, że jako jedyna z rodziny nie posiada magicznych zdolności. Okrzyknięta heretyczką czuje się jak wyrzutek.

Kiedy Tilda zupełnie przypadkowo wtrąca się w czary siostry skutkuje to zamrożeniem całej rodziny. Dziewczyna wpada w panikę. Jasne jest, że musi zdjąć z bliskich czar, ale jak, skoro jej zaklęcia nie mają żadnej mocy… Jedynym ratunkiem jest Księga Czarów, najpilniej strzeżona rzecz w ich świecie.

Tilda zdaje sobie sprawę, że sama sobie nie poradzi. Zwraca się z prośbą o pomoc do najbardziej znienawidzonego człow
ieka – Gila Connolly'ego. Gil jest potężnym czarownikiem i jak nie on, to już nikt jej nie pomoże. Dla dobra ogółu i własnego Tilda postanawia porzucić uprzedzenia i zacząć współpracować. Problem w tym, że dziewczyna od pewnego czasu nie jest w stanie w jego obecności skoncentrować się na niczym innym. Jej myśli uciekają w niebezpieczne rejony…

Ależ to była przezabawna historia!

Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo w tym momencie potrzebowałam takiej książki.

Dialogi Tildy i Gila rozśmieszały mnie do łez. Tak, czasem były dziecinne, czasem cringowe, ale miały w sobie coś, co całkowicie mnie zauroczyło i sprawiło, że bawiłam się z tymi bohaterami wyśmienicie.

Między Tildą i Gilem od samego początku iskrzyło i ta część książki, w której docierali do siebie, przekomarzając się i odgryzając sobie była świetna. Kiedy już doszło do pogłębienia znajomości, czyli zbliżeń intymnych, wątek romantyczny przestał mnie ciekawić. Całe napięcie momentalnie uszło.

W książce na szczęście dzieje się na tyle dużo, że szybko skupiłam się akcji rozgrywającej się wokół nich.

No i tak… zanim się zorientowałam książka się skończyła 🙈. Smuteczek, ale epilog osładza trochę to uczucie i mimo wszystko skończyłam czytać z szerokim uśmiechem na twarzy. Polecam