Rocznica recenzja

Lily i Charlie mają za sobą dwadzieścia sześć lat małżeństwa. Po czterech latach, kiedy ich rozwód za chwilę ma stać się faktem, a każde z nich związane jest już z innym partnerem, Lily postanawia zebrać całą rodzinę w starym letnim domku nad morzem w Land’s End, gdzie mają spędzić cały weekend. Kobieta ma w planach przekazać rodzinie decyzje, którymi mogą nie być zachwyceni. Jednak kiedy dochodzi już do wspólnego spotkania plany, które pieczołowicie ułożyła sobie Lily zostają zagrożone. Każdy z członków rodziny wydaje się być zaabsorbowany sobą i zupełnie inaczej odbiera przebywanie w domu niedawno zmarłej mamy i babci. Czy po tym wspólnym weekendzie każda z par wróci do statecznego życia?

Kiedy rozpoczęłam lekturę „Rocznicy” wydawała mi się ona strasznie spokojna i nudna. Miałam wrażenie, że zupełnie nic się w niej nie dzieje. Później nastąpiło kilka zwrotów akcji, które były zadziwiająco do siebie podobne, co niezwykle mnie zirytowało, ale nie na tyle, żebym przerwała lekturę. I była to bardzo dobra decyzja, gdyż późniejsze wydarzenia niejednokrotnie powodowały momenty wzruszenia i sprawiły, że zupełnie zmieniłam o tej książce zdanie.

Powieść ta skupiała się nie tylko na jednym głównym bohaterze, ale sprawiła, że głównymi bohaterami stała się cała rodzina Lily, a ja byłam ze strony na stronę coraz bardziej ciekawa, jak zakończy się ich weekend nad morzem. Akcja książki wbrew pozorom na tym weekendzie się nie kończy, ale nic więcej nie zdradzę.

Bardzo spodobało mi się skupienie autorki nie tylko na tym, co na zewnątrz, ale przede wszystkim na tym, co w środku, na odczuwanych emocjach, ukrywanych przemyśleniach i wewnętrznych rozmowach z samym sobą. To wszystko sprawiło, że była to wyjątkowa czytelnicza przygoda mimo trudnych początków.

Z pewnością nie spodziewałam się też takiego zakończenia. Mimo, że cała książka była spokojną historią rodzinną (nie licząc niewielkich zwrotów akcji dla potrzymania uwagi i zaangażowania) to końcówka sprawiła, że zupełnie inaczej spojrzałam na całą powieść. Myślę, że autorce udało się zwrócić naszą uwagę na to, że w życiu wszystko dzieje się po coś, a stawiane na naszej drodze przeszkody sprawiają, że bardziej doceniamy to, co otrzymujemy od niego każdego dnia.