Wbrew regułom recenzja

„Podszedł bliżej i z wyraźną niechęcią wziął mnie na ręce. Spięłam się cała, a moja dłoń powędrowała na jego szyję. Druga chwyciła twardy biceps. Cholercia. Czy mogę poprosić częściej? Chyba nie, co? Ale może jednak”?

💙💙💙
Gorący romans biurowy w samym sercu Trójmiasta!
Dwudziestopięcioletnia Róża Czarnecka żyje w świecie erotycznych fantazji. I tak się składa, że główną rolę w tych marzeniach na jawie odgrywa jej szef, Daniel Ostrowski. Szkoda tylko, że ten trzydziestodwuletni prezes korporacji, milioner i potentat na rynku deweloperskim wyznaje kilka bardzo sztywnych zasad. Najważniejsza z nich dotyczy zakazu pozasłużbowych relacji między pracownikami.
Jeden piątkowy wieczór zmienia życie Róży na zawsze. Zachęcona przez pijane koleżanki kobieta postanawia poderwać szefa, który, o zgrozo, pojawia się w tym samym lokalu. Jednak w poniedziałkowy poranek Róża niewiele z tego pamięta. Co innego Daniel. On wie o swojej pracownicy znacznie więcej, niż mogłaby przypuszczać, a piątkowy wieczór powoduje szereg konsekwencji, o których dziewczyna nie śniła w najśmielszych snach.
💙💙💙

Książki Magdaleny Szponar należą do tego rodzaju lektur, których nie ma się dość. Jak już zapoznacie, się ze stylem autorki zapewniam was, że z uporem maniaka będziecie sięgać po każdą jej kolejną twórczość.

W moim przypadku właśnie tak było i właśnie dlatego sięgnęłam po „Wbrew regułom”, czyli pozycję rozpoczynającą nową serię autorki „Biuro”.

I tak jak się spodziewałam, ponownie zostałam oczarowana.

Mamy bowiem tu historię, która teoretycznie nie wnosi w gatunek romantyczny żadnej nowości. Temat bogatego prezesa i roztrzepanej pracownicy poruszany był przecież w nie jednej pozycji.

A jednak w trakcie czytania tej książki ani razu się o tym nie myśli.

Fabuła naprawdę wciąga i myślę, że to za sprawą bohaterów, którym nie brak ciętego języka i którzy przyciągają komiczne sytuacje jak magnes.

Bardzo polubiłam postać pyskatej, rozmarzonej, nieco roztrzepanej, ale inteligentnej Róży Czarneckiej, a także nieco zadufanego w sobie, pewnego siebie i zgryźliwego prezesa Daniela Ostrowskiego. Ta dwójka pasuje do siebie znakomicie, a to już wystarczy, by z wielkim zapałem śledzić ich losy.

Przygotujcie się więc na romans, który was zrelaksuje i napełni porządną dawką pozytywnej energii. Takie, historię miłosne chce się czytać i po takie się sięga.

Teraz niestety trzeba cierpliwie czekać na kontynuację.Na pewnojednak zamierzam ją przeczytać.

Polecam.