Drogi Martinie recenzja

"Przyszło Ci do głowy,że może wcale nie musisz nigdzie >>pasować<<? Ludzie, którzy piszą historię, rzadko gdzieś >>pasują<<" "Drogi Martinie", to 3 książka, którą przeczytałam w tym miesiącu. 
Książka jest genialna. Porusza bardzo ważny temat: brak tolerancji, rasizm. Zmusza do refleksji. 
Wciągająca, emocjonująca opowieść o jednym z najlepszych uczniów w roczniku- Justyce McAllister. Pewnego dnia policjant zakuwa go w kajdanki, za co ? Bo jest czarny- a sytuacja, w ktorej się znalazł nie była odpowiednią (przynajmniej dla kogoś, kto widział to z boku). "Za każdym razem, gdy włączam wiadomości i słyszę o kolejnym zastrzelonym czarnym, dociera do mnie, że ludzie widzą we mnie zagrożenie, a nie istotę ludzką." Co stało się z Jusem ? Dlaczego doszło do takiej sytuacji ? Czy zrobił coś złego?

Chłopak pomocy szuka w naukach Marcina Luthera Kinga, który jak wiadomo walczył o równe prawa. Jus zaczyna pisać do niego listy. 
Ukazany też jest wątek miłosny. Rodzi się nić miłości pomiędzy bohaterami. Ale z racji roznego koloru skóry- nie ma prawa bytu (mama Jusa nie wyobraża sobie by syn mógł spotykać się z białą dziewczyną). Czy młodym się uda ? Czy przeciwstawią się i będą razem ? Czy zauważa miłość, która się w nich rodzi ?

Pewnego dnia wybiera się wraz z najlepszym przyjacielem na przejażdżkę. Na zwykłą przejażdżkę. Puszczają muzykę, za głośno. Jednak nie podoba się, to jadącemu obok białemu gliniarzowi po służbie. Wyciąga broń.....i... I co się dalej wydarzyło ? Do czego doszło ? Jak zakończy się ta historia?

Trzeba to przeczytać. 
Książka daje do myślenia. Pozwala nam się zastanowić, jaki mamy stosunek do innych ludzi, różnych ludzi. Jednak historia tu zatacza pewnego rodzaju koło. Przedstawia nienawiść do "czarnych" ludzi. Nienawiść białych do czarnych. Rasizm. A z drugiej strony czarni chcą równych praw, równego traktowania, ale okazują niechęć do białych. I tak koło się zatacza