Skazaniec. Na pohybel całemu światu! recenzja

Są takie miejsca, które przyprawiają o dreszcze, nawet na samo ich wspomnienie. Jednym z nich jest na pewno więzienie. Kojarzy się ze złem, okrucieństwem, przemocą. W polskiej literaturze pisarze poświęcili mało miejsca na opis więzienia, jako miejsce akcji występuje ono bardzo rzadko. Bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać książkę Pana Krzysztofa Spadło, bo to niewiarygodnie prawdziwy i emocjonalny obraz rzeczywistości wiezienia lat 20.
Autor przedstawił nam bardzo dokładny opis więziennej rzeczywistość z Wronek. Począwszy od samego miejsca, poprzez ciekawe i różnorakie sylwetki więźniów oraz strażników i administracji.
To tylko dodaje smaczku czytaniu tej powieści.

Dwadzieścia dziewięć jedenaście - to swoiste imię otrzymał po przekroczeniu więzienia główny bohater, nazywany przez kolegów Ropuchem, lub Ropuszkiem. Jest to bardzo wrażliwa i uzdolniona artystycznie postać, która przez jeden błąd, przekreśliła całe swoje życie. Mając dwadzieścia lat, skazany na dożywocie, próbuje odnaleźć się w sytuacji, w której się znalazł. Raz udaje mu się to lepiej, raz gorzej. Jednego nie można mu odmówić, wiary w dobry świat. Bo pomimo zła, obojętności, która go otacza, on ciągle wierzy, że ludzie są dobrzy i chcą mu pomóc. Ale taka jest naturalna cecha młodości.
Wydaje mi się, że powieść "Skazaniec" w dużej mierze traktuje o nadziei. Nadziei, na zmianę, lepsze jutro, dobre samopoczucie i codzienną siłę do życia. Ropuchowi udało się ją odnaleźć i dzięki temu odnalazł w sobie siłę do pasji jaką było stolarstwo, czy nauka czytania i pisania.

Powieść czyta się bardzo szybko i sprawnie, wciąga człowieka całego. Czytelnik ma się wrażenie, że jest tam razem z więźniami, spaceruje z nimi po spacerniaku, czy je śniadanie przy tym samym starym i połamanym stole.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom, bo jest to jedna z tych książek, które zostają w człowieku na bardzo długo, trzymają go i zmuszają do zatrzymania się i zastanowienia nad własnym życiem.

Bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać tę książkę, a za udostępnienie jej serdecznie dziękuję p. Krzysztofowi Spadło. Emocji i uczuć jakie towarzyszyły mi w czasie jej czytania nie da się niczym zastąpić. Gorąco polecam wszystkim