Piętno dzieciństwa recenzja

Drugi tom z serii Rodzeństwa Rawickich przedstawia postać Wojtka. Wojtek jest szanowanym dyrektorem banku i ma pozornie ułożone życie. W tym jest właśnie sęk wszystkiego, bo pozory mogą bardzo mylić. Kto wcześniej przeczytał pierwszy tom, już wiedział, że rodzeństwo nie miało łatwego życia. Ojciec despota zrobił wszystko, aby dzieci dostały w prezencie same najgorsze wspomnienia.
Z kolejnych kart powieści dowiadujemy się jakie trudne doświadczenia musiał znosić mały chłopiec, stający w obronie swojej siostry. Kolejne przedstawione sytuacje sprawiają, że ma się ochotę wejść do gabinetu i poddać okrutnym torturom człowieka, którego trudno nazwać inaczej jak zwyrodnialec.
Trauma z dzieciństwa oczywiście mocno odbiła się na dorosłym życiu mężczyzny. Choć ma żonę, to jednak okoliczności ożenku są mocno kontrowersyjne. Wojtek, chcąc chronić Marzenę i jej dzieci przed swoim ojcem decyduje się na karkołomne rozwiązanie. Małżeństwo ma ich uchronić przed znęcaniem się. Sam ogranicza z nimi kontakty do minimum, mimo mieszkania pod jednym dachem.
Poprzez koleżankę z pracy trafia do ośrodka dla maleńkich dzieci o uroczej nazwie Tuli Luli. Wraz z Dorotą uczestniczy w sesjach terapeutycznych dla niemowlaków. Choć w swoim domu ma małe dzieci, dopiero tutaj uczy się, co tak naprawdę znaczy opiekować się niemowlakiem. Jest to wyjątkowa terapia dla niego. Wydarzenia te dają mu siłę do podjęcia bardzo trudnej decyzji. Mężczyzna trafił poprzez fundację na ślad swojej córki. Dziewczynka musi przejść skomplikowaną operację serca. Wojtek podejmuje poszukiwania i znajduje dziewczynkę i jej matkę w podkrakowskiej miejscowości.
Powieść ta dostarcza czytelnikowi całej masy emocji. Mamy tu i płacz i śmiech, wzruszenie i romantyczne sceny. Możemy obserwować odmrażanie serca Wojtka, przemianę, która pozwoli mu zbliżyć się córki. Pięknie pokazana jest także relacja między rodzeństwem, a właściwie odradzanie się tej relacji. Wojtek może liczyć na wsparcie i pomoc siostry, zwłaszcza po tym jak on pomógł jej w uzyskaniu prawa do opieki nad synem zmarłej przyjaciółki. Choć powieść ta ma bardzo duży ładunek trudnych spraw, to jednak jest bardzo pozytywna, taka dająca nadzieję.