Połów recenzja

Uff....wymęczyłam jakoś. Strasznie opornie przykładałam się do POŁOWU, gdyż uważam, że to jedna z najnudniejszych lektur jakie przeczytałam.
Jeśli masz problemy z zasypianiem, proponuję Ci zabrać się do POŁOWU.
Logmansbo, Mróz czy jak mu tam, stworzył naprawdę świetny szkic feralnej historii, która zmieniła się w konspiracyjną zmowę milczenia. Ludzie ceniący sobie tradycje, traktujący wrogo obcych, gotowi by bronić swego krajana, ale za jaką cenę?
Oczywiście pisarz nie pominął wgłębiania się w zwyczaje Farerów, które już na prawdę bokiem, oczami i czymkolwiek wychodziły mi na wierzch. Co mnie interesują przepisy na połowy waleni? Co mnie obchodzi z czego ludzie mają dachy? Zbyt wielka uwaga była skupiona na pierdołach.
Kiedy myślałam, że pozbyłam się tego wymoczkowatego Olsena, to się pomyliłam. Taaa..dam! Wyskoczył jak z kapelusza i cała powieść była skupiona na jego przeczuciach, użalaniu się nad sobą i dalsze perypetię z ENKLAWY.
Autor przyćmił powagę sprawy na rzecz rozterek jakiś imbecyli, którzy zachowywali się jak żółtodzioby, co to dostali pierwszą taką sprawę.
Już dziecko by się szybciej w tym rozeznało. A jakie było moje zdziwienie, że Ellegaard awansowała! Za co? Myślę, że ci co przeczytali ENKLAWĘ mogą wiedzieć dlaczego tak kpię, ale już niczego nie zdradzę.
Jedynym atutem w tej historii było zakończenie. Podkreślę to jeszcze raz- JEDYNYM.

PS:Jeśli nie czytałeś ENKLAWY proponuję to zrobić, gdyż POŁÓW nie jest odrębną historią. Odniosłam wrażenie, że to kontynuacja.

PS: Mam wrażenie, że autor nie wie na czym polega leczenie nowotworu. Myślę, że pisarz powinien porozmawiać sobie z jakąś chorą osobą, zanim wplótł ten wątek do powieści.