Unorthodox recenzja

Jestem filosemitką. Już jako młoda dziewczyna byłam zafascynowana judaizmem. Czytałam wówczas mnóstwo książek które przybliżały mi żydowską religię, tradycję, kulturę czy zwyczaje kulinarne. To wtedy pokochałam prozę Isaaca Bashevisa Singera- genialnego pisarza żydowskiego polskiego pochodzienia, laureata Nagrody Nobla za rok 1978.
Jak nikt inny potrafił on w swoich książkach pokazać życie społeczności żydowskiej. To fascynujący obraz obrzędów, świąt religijnych oraz codziennej egzystencji podporządkowanej niezwykle precyzyjnym i z naszej perspektywy surowym zasadom.

Do kiążki Debory Feldman sięgnełam więc jako osoba z niemałym bagażem wiedzy o ortodoksyjnych Żydach jednak mimo to przez cała lekturę towarzyszyło mi niedowierzanie, wściekłość i ogromne współczucie dla autorki która przez wiele lat, starając się być dobrą, pobożną i posłuszna Żydówką żyła w sekcie chasydów Satmar.
Wychowywana przez dziadków (pod czujnym okiem licznej rodziny) od najmłodszych lat żyła z piętnem wyrzytka. Porzucona przez matkę, która opuściła wpólnotę w atmosferze skandalu i hańby i oddzielona od ojca cierpiącego na zaburzenia psychiczne czuła się niekochana i nieakceptowana zarówno przez swoją rodzinę jak i środowisko. Robiła jednak wszysto aby się dostosować do sztywnych reguł wspólnoty, by zaskarbić sobie jej przychylność.
Jednak od najmłodszych lat Deborah miała w sobie wątpliwości i mnóstwo pytań, które powoli drążyły jej duszę. Głodna wiedzy i ciekawa świata musiała kryć się przed wszystkimi ze swoimi ambicjami, które na zawsze miały zostać jedynie w sferze marzeń. Bo jej przyszłość była jasno określona: ma wyjść za mąż i urodzić gromadkę dzieci. I Deborah wychodzi za mąż i w wieku lat 17-stu (po wielu perypetiach) rodzi syna.
To moment zwrotny w jej życiu. Moment, który daje jej energię by zawaczyć o swoją wolność i niezależność, nawet jeśli miałoby to oznaczać zerwanie z dotychczasowym życiem. Deborah mimo stachu i wbrew zdrowemu rozsądkowi decyduje się na taki krok i ucieka z kilkoma walizkami i synkiem na rękach. Zrywa ciasny gorset ograniczeń i odwiecznych praw według których kobieta winna być skromna, pusłuszna i cicha. I mimo że nie ma praktycznie żadnych szans udaje jej się zatrzymać dziecko i rozpocząć nowe życie z dala od sekty Satmar.

"Unorthodox. Jak porzuciłam świat ortodoksyjnych Żydów" to niezwykle poruszająca lektura. Doświadczenia autorki mogą być inspiracją dla wielu osób którym wydaję się, że są w sytuacji bez wyjścia. Ono jest zawsze jednak czasami trzeba zrobić bardzo wiele aby je dostrzec. Polecam!