W ciemnym, mrocznym lesie recenzja

„ Myślę o tamtym szklanym domu, daleko, w nieruchomym lesie (...). Myślę o jego pustych, szklanych ścianach, w których odbijają się ciemne kształty drzew. ”

Moje myśli, podobnie jak myśli Leonory, głównej bohaterki książki „ W ciemnym, mrocznym lesie ” również biegną ku szklanemu domowi. Zastanawiam się nad tym, jak łatwo jest w życiu grać, zakładać maski. Jak łatwo udawać.

Ruth Ware w swoim thrillerze zaprasza czytelnika, by odkrył, jak bardzo niewyjaśnione, bolesne wydarzenia z przeszłości kładą się cieniem, jak te „ ciemne kształty drzew ” na ludzkim życiu i nie dają ruszyć do przodu.

Nora i Clare. Niegdyś najlepsze przyjaciółki. Po dziesięciu latach spotykają się w domku na odludziu na wieczorze panieńskim Clare. Oprócz nich przybywa jeszcze kilka osób, a wszyscy zostają wplątani w grę, z której nie każdy wyjdzie żywy. Wszystko się zmieni. Już nic nie będzie takie samo.

Kto zamieszany jest w tę intrygę i jak odbije się ona na bohaterach tej historii?
Co jest prawdą, a co kłamstwem? Jak wiele tajemnic jest do odkrycia?

Ta lektura to niezwykle aktualna, odsłaniająca prawdę stopniowo, z odpowiednią dozą emocji i napięcia opowieść. Opowieść o utraconej młodzieńczej miłości, o samotności i ciężarze niepogodzenia się z przeszłością. O natłoku sekretów i tajemnic, które skrywane przygniatają i nie pozwalają ruszyć do przodu. W końcu to historia o przyjaźni i o tym, jak łatwo jest żyć czyimś wyobrażeniem.

To była ekscytująca podróż w głąb ludzkich odczuć i przeżyć. Polecam serdecznie fanom gatunku. Myślę, że ta historia swoim wydźwiękiem trafi również do osób, które od książki oczekują nie tylko ciekawie rozwiniętej fabuły, ale przede wszystkim emocji, które kłębią się i szukają ujścia, wylewając się ze stron tej mrocznej, lecz skłaniającej do przemyśleń opowieści.

„ W ciemnym, mrocznym lesie stał ciemny, mroczny dom;
a w ciemnym, mrocznym domu był ciemny, mroczny pokój;
a w ciemnym, mrocznym pokoju stała ciemna, mroczna szafa;
a w ciemnej, mrocznej szafie siedział...trup.”