Venom II. W otchłani chaosu recenzja

[ współpraca reklamowa]
Vivian Davis po odkryciu prawdy odcina się od świata Venoma, jedyną osobą, która pozostała jej po relacji z nim jest Layla. Młoda dziewczyna stara się poukładać swoje życie i je ustabilizować, jednak bez pomocy chłopaka nie będzie w stanie odzyskać siostry. Życie Vivian znów obraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Odkrywa tajemnice, które przed całym światem skrywa jej ojciec, dziewczyna teraz musi pomóc Venomowi, jednak podczas rozwiązywania kolejnych kłamstw, jakie przy pomocy Venoma odkrywa Vivian ich drogi znów się spotykają, co przysporzy im jeszcze więcej kłopotów, niż za pierwszym razem.

"Długo wierzyłam, że to, co było między nami, było szczere. Każdego dnia wstawałam z myślą, że w końcu mam prawdziwych przyjaciół. A potem to wszystko okazało się kłamstwem.

My okazaliśmy się kłamstwem."

"Venom II. W otchłani chaosu" to kontynuacja książki "Venom". Akcja drugiej części rozpoczyna się około półtora miesiąca po zakończeniu pierwszego tomu. Szczerze powiedziawszy pomimo tego, że ta część jest o wiele krótsza od poprzedniej, to jest o wiele bardziej emocjonalna, nie zliczę, ile razy popłakałam się podczas czytania, a o zakończeniu to nawet nie wspomnę. Styl pisania autorki jest naprawdę wspaniały, wszystko opisuje na tyle, aby czytelnik mógł z łatwością wyobrazić sobie świat przedstawiony. Opisów nie ma za dużo, a cała akcja jest naprawdę nieprzewidywalna. Kocham również humor w tej książce, którego nie brakowało. "Venom II" to książka na jeden wieczór, przez nią się dosłownie płynie, a jest to spowodowane tym, że za każdym razem, gdy chce się ją odłożyć nagle coś niespodziewanego się dzieje. Bohaterów znamy już z pierwszej części, jednak teraz poznajemy ich jeszcze bardziej, odkrywamy np. dzieciństwo Venoma. Książka przepełniona jest wręcz zagadkami i kłamstwami, które główna bohaterka odkrywa. Nie zabrakło tutaj również motywu wyścigów, jednak było ich zdecydowanie mniej niż w pierwszym tomie. Naprawdę bardzo długo wyczekiwałam premiery drugiej części, chociaż rozdziały czytałam już, gdy autorka publikowała je na Wattpadzie. Ola z łatwością potrafi wprowadzić czytelnika w tak tajemniczy i niebezpieczny świat, klimat tej książki jest niepowtarzalny i naprawdę jestem pod wrażeniem, że tak młoda osoba potrafi napisać coś tak wspaniałego, bo nie będę ukrywać zakochałam się w tych książkach. Bohaterowie są wspaniali, naprawdę, są tak wykreowani, że można uwierzyć w ich autentyczność. Szczególnie uwielbiam Venoma, potrafi być dla całego świata okrutny, sprawić, aby wszyscy się bo bali, jednak dla Vivian jego charakter zmienia się diametralnie i staje się uroczym i opiekuńczym mężczyzną. Jego dzieciństwo, które zostało opisane w tej części naprawdę złamało mi serce i płakałam jak bóbr. Oczywiście nie tylko Venom skradł moje serce, cała ich paczka jest tak zgrana, że zachowują się niczym rodzina.
Moim zdaniem w tej książce nie ma minusów. Fabuła jest nieprzewidywalna i ciekawa, bohaterowie są dokładnie opisani, a sama książka jest wspaniale napisana. Polecam wam oba tomy i pozostało czekać na ostatni, trzeci tom tej trylogii. ❤️

„Pocałuj mnie. Całuj mnie, aż zacznie brakować mi tchu, błagam.”