Vengeful. Mściwi recenzja

Mija 5 lat od wydarzeń z Merit. Nie oznacza to jednak, że ekipa Victora Vale’a nie ma kłopotów. Natomiast ich wróg, Eli Ever zostaje zamknięty w więzieniu dla PonadPrzeciętnych, lecz szybko utwardza sobie tam pozycję ważnego elementu w walce z istotami o nadprzyrodzonych zdolnościach. Jednak na horyzoncie pojawia się Marcella Riggins, która staje się zagrożeniem dla wszystkich.

“Vengeful. Mściwi” to druga część z serii “Złoczyńcy” Victorii Schwab. Pierwsza część bardzo mi się podobała, zwłaszcza dzięki przedstawieniu herosów w dość niegrzecznej wersji. I oto po kilku miesiącach odkładania sięgnęłam po kontynuację. Niestety nie okazała się ona aż tak dobra jak poprzedniczka. Przede wszystkim największym minusem jest chaotyczna fabuła. Przez pierwsze 200 stron książki nie wiadomo do końca, o co chodzi. Sam powód zainteresowania pomiędzy Victorem a Marcellą tak naprawdę wychodzi pod koniec powieści. Poza tym według mnie sama historia ekipy Vale’a nie była aż tak ciekawa, jak w przypadku poprzedniej części. Wszystko, co robili, stało się w pewnym momencie monotonne. I chyba tylko perspektywa Sydney w miare mnie interesowała. Podobnie stworzono również wątek Marcelli, który z początku bardzo interesował, jednak po pewnym czasie stał się taki sam.

Książka napisana została prostym sposobem, dzięki czemu czyta się ją szybko, pomimo 500 stron. Jednakże, aby opisać wątki, autorka postanowiła każdy rozdział przedstawić w różnych latach. I niestety ten zabieg nie za bardzo mi się spodobał. Dzięki temu powstał niepotrzebny chaos, przez który wielokrotnie się gubiłam co do punktu, w jakim znaleźli się bohaterowie. Mam też wrażenie, że same postacie nie zostały w pełni przedstawione. Niektóre, jak chociażby Marcella, zostały strasznie spłycone. I jedynie (znowu) Sydney wyróżnia się na tym tle. Jej powody zachowań oraz same emocje towarzyszące na co dzień były chyba jedynym, co zostało rozwinięte przez całą historię.

“Vengeful. Mściwi” wypadają słabiej w porównaniu do poprzedniej książki. Zabrakło przede wszystkim jakiegoś elementu, który nie spowodowałby monotonii. A tak naprawdę znalazło się to dopiero na końcu. Dodatkowo postacie nie były przedstawione w takim samym stopniu, jak w poprzedniej części, przez co wyróżniała się jedna bohaterka. Książka dostarczyła mi atrakcji, ale nie takich, jakich się spodziewałam, przez co otrzymuje ode mnie 6/10.