Utracony raj recenzja

[…] Wszystko wygląda idealnie, gdy patrzymy na coś z boku i nie widzimy wnętrza. Gdy przyjrzymy się bliżej, możemy dostrzec coś więcej niż same zalety, ale gdy jesteśmy w samym środku wtedy tak naprawdę poznajemy prawdę[…]

Trudna, emocjonalna z nieszczęśliwym zakończeniem.

Oto historia o Julii. Julia żyje, tak się może wydawać, w cudownym raju. Ma wszystko dom, cudownego męża i wspaniałą córkę. Cieszy się każdą chwilą aż do czasu gdy jej córka znika. Zostaje porwana przez jej własnego męża. Julia zaczyna poszukiwania na własną rękę , bo policja nie chce jej pomóc. Gdy zostaje złapana przez porywacza, spotyka swego ojca od którego chciała się odciąć. Jego pomocnik albo osoba współpracująca z nim, zaczyna ją więzić i torturować. Gdy Julia myśli, że umrze, ratuje ją Jake. Gangster, mafioso jakich mało. Od tego momentu kłamstwa i strach przybierają na sile. Czy Julia powie kim jest i kogo szuka? Czy kłamstwo wyjdzie na jaw? Tego musicie się sami dowiedzieć.

Strach, brutalność, adrenalina, włosy jeżące się na karku, płacz z bezsilności, drżące ręce oraz szok spowodowany zakończeniem, to tylko część emocji jakie czułam podczas czytania. Szczerze nigdy w życiu nie chciałabym trafić na Liama. Szczerze nienawidziłam tego bohatera od samego początku. Przerażał mnie tym, że bez mrugnięcia okiem mógł kogoś zabić. Jednakże podczas czytania poznałam również powiedzmy jego dobrą stronę, przeszłość, która wywarła na nim piętno. Co więcej jeszcze jedna osoba sprawiła, że podczas czytania uśmiałam się do łez. To był Jake. Osoba pracująca dla Liama. Miał takie luzackie podejście do życia i z każdej opresji wychodził cało. W końcu był zabójcą z pozytywnym podejściem do życia. Nie powiem rozbawił mnie.
Natomiast nie cieszę się, że nie dostałam szczęśliwego zakończenia. Nie na taki finał się szykowałam. Gdy przeczytałam ostatnie zdanie, normalnie świat się zatrzymał na moment. Czekam z niecierpliwością na następny tom, bo to tak nie może się skończyć.

„Utracony raj” to książka nie tylko o potężnym świecie mafii, porachunków i walki o wpływy, to także historia o tym jak łatwo popaść w kłamstwo nie mówiąc prawdy. Jak łatwo jest zapomnieć o strachu gdy chodzi o ratowanie dziecka, ale gdy kłamstwo wychodzi na jaw, można zniszczyć dosłownie wszystko. A co najgorsze można zniszczyć zaufanie, które się budowało latami. I to może być cios w serce. Bo zaufanie jest trudno odbudować.

Kolejna książka, która spowodowała u mnie mnóstwo emocji. Była tak dobra i doskonała, że aż chcę przeczytać kolejną część. Droga autorko proszę pisz szybciej, bo ja nie wytrzymam. Mega Wam polecam.