Utkane królestwo recenzja

Miałam przyjemność czytać już jedną książkę autorstwa Tahereh Mafi, a mianowicie "Gorzki smak jej wielkiej radości" i bardzo, ale to bardzo mi się podobała. Z wielką radością przystąpiłam do lektury "Utkanego królestwa", jednak nie trafiła do mnie ta historia jak poprzednia. Oczywiście, książka nie jest zła, co to to nie, po prostu nie miałam z nią aż takie vibe, jak z poprzednią książką autorki.

To jest idealna książka dla osób, które lubią zakazane romanse, walki między wielkimi imperiami i magię w tle. Do tego jeszcze można dorzucić zaginioną królową i inspirację perską mitologią i mamy ciekawą książkę, którą czyta się szybko i nawet przyjemnie. Bardzo mi się kojarzyła ta historia z kopciuszkiem. Alizeh jest królową bez królestwa, ukrywa się, pracuje jako służąca i dorabia wtedy kiedy może jako krawcowa. Nikt nic o niej nie wie, bo i po co przejmować się zwykłą służącą?
Kamran jest księciem, następcą tronu. Wie o proroctwie, które przepowiada śmierć króla. Nie wie jednak, że dziewczyna o dziwnych oczach, zwykła służąca odmieni losy całego świata.

Intrygujące? Owszem! Ciekawe? Jasne! Jednak czegoś mi w tej historii zabrakło... Może tego, że cała historia nabiera rozpędu dopiero pod sam koniec książki. I w ogóle dlaczego ona się urywa w tak ważnym momencie? Może i nie złapałam wielkiego flow z tą książką, ale to nie oznacza tego, że sama historia mi się nie podobała. Trochę za długo to wszystko się dla mnie rozkręcało, miałam wrażenie, że Alizeh i Kamran chodzą wokół siebie i nie potrafią nic począć dalej i nagle - BUM - tak jak nie było nic, tak nagle jest ciut za dużo. Ja to jestem mega wybredna chyba. I jeszcze na końcu pojawia się Cyrus. To już dla mnie za wiele i czuję się skołowana i oszołomiona jak Alizeh. Jednocześnie jestem bardzo ciekawa dalszej części historii. Mam nadzieję, że kolejny tom mnie nie zawiedzie i będzie więcej się działo niż w pierwszym tomie, że akcja troszkę się rozkręci.