Perswazje recenzja

Wstyd się przyznać, ale ze wszystkich powieści Jane Austen przeczytałam, tylko jedną. Czas było nadrobić zaległości. Szczerze mówiąc nie sądziłam, że coś przebije „Dumę i uprzedzenie”, ale się myliłam. „Perswazje” zarówno bawią, jak i smucą. Tragiczny przebieg romansu między dwojgiem kochających się ludzi, tak mocno mnie wciągnął, że z zapałem i wypiekami na twarzy nie mogłam doczekać się zakończenia. Czy będą razem? Czy on jej wybaczy dawne krzywdy?

Anna Elliot nigdy nie była ceniona przez próżnego ojca i dwie głupie siostry. Ustępliwa, skłonna wierzyć bardziej w siłę inteligencji swojej starszej przyjaciółki, wiele lat temu odrzuciła miłość swojego życia. Teraz, po ponad ośmiu latach, los ponownie splata ich drogi – kapitan Fryderyk Wentworth powraca z majątkiem, tytułem i zamiarem ożenku.

Polubiłam zarówno Annę, jak i kapitana, jednak z nich dwojga potrafiłam bardziej jego zrozumieć. Natomiast nigdy nie mogłam pojąć zachwytu panny Elliot nad swoją przyjaciółką, która ją tak skrzywdziła.
Odłożę na bok uczucia, a jest to ciężkie. Lektura wywołała we mnie masę pozytywnych uczuć. Nie zostaję mi nic innego jak polecić ów klasykę.