Uśpione królowe recenzja

UŚPIONE KRÓLOWE
Hanna Greń
Wydawnictwo Replika
@hannagren
@replika
-------------
To pierwszy tom serii w trójkącie beskidzkim.
Poznajemy nadkomisarza Konrada Pricner oraz komisarza Marcina Cieślar.
Dwóch uroczych funkcjonariuszy, którzy nie szczędzą sobie miłych słów względem siebie i nie tylko.
Próbują rozwiązać zagadkę Sprzedawcy Snów i doprowadzić do jego zamknięcia.
Po każdym morderstwie zostawia on list, który jest jedynym tropem do uchwycenia go.
Konrad poznaje Zenę, w której zakochuje się, ale i próbuje rozwiązać jej tajemnicę.
Zostaja mordowane dziewczyny. Jedna z zamordowanych jest bardzo podobna do Zeny. Komisarz próbuje połączyć tą okoliczność. Męczy uch fakt, że skas im znana ta twarz.
Okazuje się, że jedna z ofiar seryjnego mordercy jest właśnie siostra Zeny.
Zena nie miała z nią kontaktu od wielu lat. Od czasu, kiedy zostawiła jej malutkie dziecko i poszła zajmować się rzeczami ważniejszymi od własnego malutkiego, dopiero co narodzonego dziecka.
Kim jest mordercą, dlaczego młode kobiety, czy coś im obiecuje, czy one czegoś oczekują, opieki, miłości. Czy spełnia ich marzenia, czy daje to czego nie miały. Co je ciągnie do niego, do obcej osoby. Jakim jest człowiekiem, że. Wzbudza tak wielkie zaufanie.

Kategoria kryminał, jednak jest tu dużo wątku obyczajowego. Jak również romansowego. Zabawne dialogi, przekomarzania się dodają uroku tej powieści. Jest tutaj bardzo rozbudowany wątek romansowy, harlequin wręcz. Nie ma się co dziwić bo bohaterowie zakochują się w sobie. Jest to normalna kolei rzeczy że w jakiś sposób musimy poznać bohaterów.
-------------
Tym bardziej, że jest to nasze pierwsze spotkanie z nimi. Nie mniej jednak jest tego za dużo i samo śledztwo mam wrażenie, że schodzi na drugi plan
Jest również poruszony wątek pedofili.
Jak na pierwszy tom rozpoczynający serię jest średnio.
----------------
Sięgam po drugi tom i dam znać czy będzie lepiej.
Poprzednie dwie książki z nowej serii pani Hanny bardzo przypadły mi do gustu. Dlatego tej serii daję szansę.
Lubię Lekkość pióra pani Hanny Greń jednak tu coś się rozjechalo.