Czynownik. Opowieści recenzja

Czynownik. Słowo, które na pewno usłyszałem po raz pierwszy w swoim życiu. Pewnie nie jestem wyjątkiem i raczej mało osób słyszało to słówko. No może historycy i ci, którzy interesują się Warszawą w czasach, gdy Polski nie było na mapie świata i Europy przez okres zaborów. Właśnie taki tytuł książki, a dokładnie Czynownik. Opowieści nadał swoim opowiadaniom, Jakub Bielikowski, znany z debiutu kryminalnego pt. Awans. Tak jak w Awansie, tak i w Czynowniku głównym bohaterem jest Andrzej Zaleski pracujący w carskiej policji.

Kilka słow o autorze, Jakubie Bielikowskim. Z Warszawą związany od zawsze, wychował się w dość ciekawym miejscu na mapie stolicy, warszawskich Szmulkach. Szmulki to miejsce w stolicy, gdzie po wojnie w zrujnowanych budynkach zamieszkiwała biedniejsza część mieszkańców miasta. Na pewno też miejsce nie cieszyło się dobrą sławą. Gdy zajrzycie na jego profile facebookowe, dowiecie się również, że pan Jakub uwielbia gotować, jest fanem kotów. Na pewno też pasjonuje się Warszawą, co oddał w swoich dwóch książkach.

Okładka graficznie podobna do Awansu. Tyle że tam była czerwona, tutaj w Czynowniku jest zielona. W projekt okładki zaangażowany był jego syn, Jan, a zdjęcie pochodzi ze zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie (Konrad Brandel, Warszawa, Plac Krasińskich od ulicy Długiej, ok. 1885 roku).

W zbiorze autor umieścił siedem opowiadań, których akcja rozgrywa się nie tylko w Warszawie z czasów carskich, ale też na granicy rosyjsko-pruskiej, czy w niedalekim Płocku, gdzie najszybciej dotrzeć statkiem płynąć do bardzo ważnego miasta Mazowsza około pięciu godzin. Mamy tu też jedno opowiadanie, które Jakub Bielikowski umieścił w kilka lat po odzyskaniu niepodległości przez nasz kraj. Opowiadania te, osnute wątkami kryminalnymi, rozgrywają się na tle historii tego, jakże trudnego okresu w dziejach Polski. Poznamy Warszawę tamtych lat, miejsca, których współcześnie już nie ma, bądź zostały ich fragmenty. Ba! Mamy tu opowiadanie z wątkiem fantastycznym, mamy też jedno, gdzie... kot jest postacią (zwierzęciem?) prowadzącym śledztwo, a może naprowadzającym Zaleskiego, do złapania zbirów...

Urzekła mnie forma opowiadań. Są naprawdę ciekawe, i jak to powiedział sam pan Jakub, idealne do przeczytania przy kawce, jadąc autobusem, czy tramwajem, gdzie uda nam się zamknąć jedną przygodę kryminalną. Fani kryminałów nie powinni być zawiedzeni taką formą literacką. Z niecierpliwością czekam na kolejne opowiadania, i mam nadzieję, ciut dłuższą powieścią.

Autorowi dziękuję z egzemplarz Czynownika i dedykację.