Urodziłam dziecko szejka recenzja

Zjednoczone Emiraty Arabskie czy Arabia Saudyjska od wielu lat są synonimem luksusu, władzy i pieniędzy. To kraje gdzie na pierwszym miejscu, jest przepych, złoto i bogactwo. Chętnie odwiedzane i często fotografowane stały się nie lada gratką dla wszystkich miłośników słońca i piasku. Takie skojarzenia miała Ola, bohaterka książki "Urodziłam dziecko szejka", która wprost z upalnego Dubaju trafiła pod skrzydła prawdziwego diabła.

Mimo że bardzo lubię twórczość Pana Margielewskiego, to ostatnio odłożyłam ją na bok. Jednak ten rok jest czasem nadrabiania książkowych zaległość, dlatego też z ogromną przyjemnością sięgnęłam po pozycję, która już dawno spoglądała na mnie z bibliotecznej półki. Wiedziałam, że otrzymam prawdę, bolesną, ale prawdę. Która będzie pozbawiona lukru i wciskania na siłę, jakie to kraje arabskie są cudowne, a kobieta jest tak najważniejsza.

Gdyby ktoś kiedyś opisał historię Oli na portalu, pewnie pojawiłyby się komentarze w stylu: sama jest sobie winna, po co tam jechała, o kolejna naiwna polka, która połasiła się na pieniądze szejka. I owszem ja też tak początkowo myślałam, tym bardziej, bohaterka miała namacalny przykład, że wyjazd do pracy nie był dobrym pomysłem. Jednak gdy zagłębiłam się w tę historię, pomyślałam, że to wszystko jest nie tak. Ona znalazła się w nieodpowiednim miejscu i czasie. I tak naprawdę każda z nas mogłaby doświadczyć podobnych scen. Ilość zła, jakiego doświadczyła kobieta, nie mieści się w głowie. Z pozoru łatwa praca pielęgniarki niepełnosprawnej dziewczynki stała się początkiem prawdziwego koszmaru. Koszmaru, który w sercu kobiety zrobił wielką ranę, która nigdy już nie nie zabliźni. Opowieść Oli to jedno, ale tu równie mocno wybrzmiewa cała historia arabskiego rodu. To smutna, naznaczona piętnem rodzina, która tylko z pozoru była szczęśliwa. Za drzwi ociekającego złotem pałacu kryła się zawiść, knucie i zło.

Historia Aleksandry to gotowy materiał na film, którego nie powstydziłby się najlepszy reżyser. Szkoda tylko, że scenariusz napisało samo życie.