Daleko od Babiej Góry recenzja

Polubiłam Irenę Małysę i jej serię o Baśce mieszkającej w Zawoi pod Babią Górą od pierwszej książki "W cieniu Babiej Góry". Ja te okolice wspominam z pewnym sentymentem, bo wiele lat temu byłam tam na koloniach, więc pewnie dlatego od razu zabrałam się za tę serię...
Tym razem jednak, jak nawet wskazuje tytuł, Baśka będzie daleko od swojej Babiej Góry. Akcja dzieje się w Mysłowicach, gdzie Basia razem z matką pojechała na pogrzeb ciotki. Kiedyś dość często spędzała tu wakacje, lecz od dawna już nie przyjeżdżała. Okazało się, że ciotka zapisała swoje mieszkanie siostrze, czyli matce Baśki. Matka jednak zdecydowała, żeby to córka miała to mieszkanie dla siebie. Po namyśle Baśka stwierdza, że czemu nie, właściwie ma sporo zaległego urlopu, więc zrobi remont a później może je wynajmie...

Po ponownym przyjeździe do Mysłowic Baśka zaczyna snuć plany dotyczące zmiany we wnętrzu mieszkania, które będzie jej własnością. Postanowiła jednak odnowić znajomość z Alą, z która spędzała kiedyś każdy wolny czas. Umówiła się z nią na babski wieczór na jej działce. Gdy jednak zobaczyła tam męża Ali, wróciły wspomnienia, bo jakby zobaczyła ducha... Impreza zaczyna się rozkręcać, ale Ala czuje jakiś niepokój, bo córka nie odbiera telefonu a miała być u koleżanki. Jej obawy nie były bezpodstawne, okazuje się, że dziewczyna skłamała, nikt nie wie gdzie jest, poszukiwania nie dały żadnego rezultatu a na dodatek jakiś czas temu w Mysłowicach została zamordowana nastolatka. Sprawcy do tej pory nie odnaleziono...
Baska nie może pozostawić tej sprawy tylko miejscowej policji, sama próbuje rozwikłać tę zagadkę aby znaleźć córkę koleżanki. Jednak gdy znaleziono kolejną zamordowaną nastolatkę, na miasto pada strach. A to dopiero początek całej serii niesamowitych wydarzeń.
Tym razem autorka zastosowała prowadzenie fabuły w dwóch ramach czasowych, które w końcu ze sobą się łączą. Poznajemy nieznanych bohaterów żyjących w 1912 roku. Częściowo te wydarzenia opisywane w książce były prawdziwe, więc tym bardziej intrygowały. Historia młodej góralki sprzed stu lat była nie mniej ciekawa niż teraźniejsza historia Baśki.
Dla mnie ciekawe były również śląskie dialogi, które moim zdaniem wpłynęły na urozmaicenie fabuły. Czytało się to bardzo przyjemnie, lubię różne gwary a śląska jest nieco mi znana, gdyż mam sąsiadów ze Śląska, który czasem jej używają.
Ja czekam już na część następną a Irena Małysa jest już kolejną polską autorką, której książki będę brała w ciemno.