Uranova recenzja

Lenka Elbe "Uranova",

Lubię książki, które potrafią mnie zaskoczyć. Mają w sobie to "coś", powodujac, że chcę o nich myśleć, nawet po ich przeczytaniu.

"Uranova" to opowieść, która wymyka sie z gatunkowych ram, co czyni ją tym bardziej interesującą. Jest jak przedziwny sen, który zdarza się niejednokrotnie każdemu z nas, wypełniony surrealistycznymi postaciami i wydarzeniami, które ‐ wydawałoby się - nie mają prawa mieć miejsca. A jednak przewijają się, scena po scenie, to budząc ciekawość, intrygując, to znów wprawiając w osłupienie, wreszcie zadziwiając lub też budząc lęk. Plejada przedziwnych, z pogranicza jawy i snu, przeszłości i teraźniejszości, rzeczowości i irracjonalizmu, logiki i absurdu, postaci wplecionych w ciąg z pozoru nie majacych sensu wydarzeń, ma szansę podzielić czytelników na dwa obozy. Jednych "Uranova" zachwyci, obdaruje swoją świeżością, połączeniem wielu gatunków oraz oryginalnością miejsca, w którym toczy się akcja. Inni natomiast mogą poczuć przesyt doświadczając na każdym kroku dużej dawki ekscentryzmu i nieszablonowości. Należę do pierwszej grupy.

Już sam początek książki intryguje. W 1968 roku Angela, narzeczona Henry'ego, wyjeżdża do Czechosłowacji odwiedzić rodzinę, po czym znika, zapadając się w podziemiach. Jej ciała nie udaje się odnaleźć. Po latach Henry, który nie pogodził się nigdy z jej zaginięciem, w ramach przepracowania traumy związanej z tym wydarzeniem, udaje się do Jachymowa w towarzystwie kolejnej partnerki. Jachymów, miasto widmo, wita go przedziwną atmosferą, której grozę i absurd jeszcze bardziej podsyca personel uzdrowiskowego hotelu Skłodowska oraz mieszkający w hotelu goście. Muszę przyznać, że bohaterowie powieści, zarówno ci główni jak również drugoplanowi są jej naprawdę mocną stroną. Przedziwni, ciągle kłócący się chemicy, widząca wyimaginowanego psa kąpielowa Elbe, upiorna doktorka Estela czy wreszcie pojawiający się z nienacka w hotelu Chuchin, to tylko niektórzy z nich. Jest również nietypowe miejsce - pokój numer osiem, o pobyt w którym walczą przyjeżdżający goście. Wreszcie pojawia się oryginalna narracja wyprzedzająca o krok wydarzenia, których jesteśmy świadkami.

Przyznam, że dałam się szybko ponieść wyobraźni kreśląc przed oczami wymyślne, wymykające się logice, obrazy. Dając się porwać zaproponowanej przez autorkę konwencji. Odpoczywając przy oryginalnej i nieszablonowej historii.