Upiór z sąsiedztwa recenzja

Na pierwszej części Monster High się zawiodłam, nie sprostała moim oczekiwaniom. Z drugą jest lepiej, muszę przyznać, że nawet mnie wciągnęła . Jest o wiele mądrzejsza niż pierwsza część, dzieję się w niej poważniejsze rzeczy, niż się spodziewałam. Nie odstraszała mnie swoją treścią i tymi potworami. Jest o niebo lepsza od pierwszej części.

Tym razem na scenę w pełnej okazałości wstępuje Melody i Cleo, no i oczywiście pozostaje na niej ciągle Frankie, to one odgrywają główne role, a wszystko co ważne o nich już jest w opisie. Teraz pewno sobie pomyślicie: A co z resztą postaci? . Ale odpowiedź jest prosta jest ich tyle, że aż trudno je zliczyć. Mi samej bohaterowie, którzy są gdzieś tam w tyle się mylą.

Krótko o fabule. Melody i Frankie chcą, żeby ludzie zaakceptowali potwory. Ale czy im się to uda? Ich sprawy sercowe, też nie są wcale takie proste. Przecież różnią się od obiektów swoich westchnień. Cały czas próbują przekonać Radow-ców , aby przyłączyli się do zmiany stosunków między potworami a ludźmi. Czas ucieka, a młode pokolenie samo próbuje sobie poradzić, chociaż może liczyć na swoich rodziców.

Zaczęłam lubić Monster High, ale nadal to nie jest jedna z moich ulubionych serii. Choć czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Ta książka to świetny odprężacz, ale myślę, że do lat trzynastu. Jest to właśnie taka przyjemna lektura na długie jesienne wieczory. „Monster High” to seria jedyna w swoim rodzaju.

Okładka jest utrzymana w tym samym tonie,co pierwszej części.Bardzo mi się to podoba, nie jest przesadzona. Następna część wyjdzie wiosną 2012 roku.