Pierwszy śnieg recenzja

Jedna z najlepszych książek Jo Nesbo, jakich czytałam. Talent twórczy norweskiego pisarza tak bardzo się rozwinął, że nawet beznadziejne historie takie jak w "Krew na śniegu", czy "Więcej krwi" przyjemnie się czyta. Tutaj jednak było troszkę inaczej. Akcja wciąga od samego początku do końca, a historia Bałwana pozostaje w pamięci czytelnika.

W Norwegi giną młode kobiety. Tuż przed ich zniknięciem przed domem zostaje ulepiony bałwan. Harry Hole natrafia na podobieństwa. Uzmysławia sobie, że w Norwegi grasuje seryjny morderca. Niebawem policja odkrywa pierwsze okaleczone zwłoki. Wkrótce też wychodzi fakt, że wszystkie zaginione kobiety były niewierne w swoich małżeństwach.

Tym czasem do wydziału zabójstw trafia nowa koleżanka z Bergen - Katrin Bratt. Harry Hole zmaga się ze swoim uzależnieniem alkoholowym i rozstaniem z dawną partnerką Rakel Fauke. Polowanie na "Bałwana" tak bardzo wciąga komisarza, że wkrótce sprawca sam zbliży się do policjanta.

Powieść jest świetnie napisana, do tego ciekawa fabuła. W "Pierwszym śniegu" idealnie ukazane jest, jaki ból przeżywają małżonkowie i ich dzieci, kiedy dowiadują się o "tym drugim" w życiu matki i żony. Jak nie zimny mąż, to po prostu "zwykły nudziarz", dla którego egoistka musiała porzucić swój świat dla nieznajomego. Jak można mieć lód zamiast serca?! Dlaczego nie odejść, tylko tak ranić?! I nie tylko mężowie cierpią, ale także dzieci. Zdrady nie można niczym wytłumaczyć i sam Bałwan odgrywa się na tego typu kobietach.

Wierni czytelnicy tej serii dowiedzą się, że "święta Rakel" nie jest taka idealna. Ja nigdy tak nie myślałam, nigdy nie lubiłam tego napuszonego babska.

Niestety ze sprawcą Nesbo mnie nie zaskoczył. Element zaskoczenia w tej powieści nie zadziałał. Jednak historia jako całość jest świetna i gorąco polecam, tym co nie czytali!