Uległość recenzja

Gdy w rozmowach ze znajomymi, bądź w artykułach prasowych przewijało się nazwisko Michela Houellebecq'a pierwszym słowem, które przychodziło mi do głowy było słowo "skandal". Ten francuski pisarz był wielokrotnie krytykowany za obsceniczność, rasizm i islamofobię. Jego twórczość przez jednych doceniana i nagradzana u innych budzi niesmak i zażenowanie.

Postanowiłam więc sprawdzić po której ze stron stanę ja i dlatego sięgnęłam po książkę "Uległość", której wysłuchałam w formie audiobooka w bardzo dobrej interpretacji Adama Baumana.
Powieść ta jeszcze przed premierą była krytykowana za szerzenie nastrojów antyislamskich. Co ciekawe pojawiła się ona na księgarskich półkach w dniu zamachu na redakcję Charlie Hebdo w Paryżu, co tylko podgrzało atmosferę wokół niej. Jej bohaterem jest wykładowca akademicki, żyjący spokojny, żeby nie powiedzieć nudnym, życiem które kręci się wokół pracy, przelotnych romansów ze studentkami i spotkań towarzyskich z kolegami po fachu. Nie ma rodziny, przyjaciół i żyje z dnia na dzień podążając utartymi ścieżkami. Świat wokół niego też go specjalnie nie interesuje, a polityka nudzi. I choć ożywa się trochę gdy po raz pierwszy w historii Francji prezydentem zostaje muzułmanin Mohammed Ben Abbes, to szybko aklimatyzuje się do nowej rzeczywistości i zaczyna dostrzegać więcej zalet niż wad tego, że Francja zmienia się w kraj wyznaniowy.

To opowieść, którą można interpretować na wielu płaszczyznach. Dla większości czytelników jest to utwór islamofobiczny, mający przestrzec Zachód przed niedaleką przyszłością, kiedy to nasza kultura i wartości zniszczone zostaną przez islam. Powstaje jednak pytanie co to za wartości, bo obraz współczesnych Europejczyków nakreślony w tej książce to obraz zepsucia, rozpasania seksualnego i konformizmu. Język, którym operuje autor i obrazy, które kreśli dla wielu mogą okazać się zbyt dosadne i wulgarne jednak doskonale obrazują jego tezę. I choć kilka razy chciałam przerwać lekturę zmęczona chociażby dosadnością opisów łóżkowych igraszek głównego bohatera to muszę przyznać, że "Uległość" dała mi do myślenia. Nieprędko zapewne sięgnę po kolejne powieści Michela Houellebecq'a, ale nie dziwi mnie, że jego twórczość jest tak często komentowana nie tylko w jeśli chodzi o jej wartość literacką.