Złączeni obowiązkiem recenzja

Jakiś czas temu przeczytałam pierwszą część z serii "Born in Blood Mafia Chronicles", jednak szczerze mówiąc nie byłam nią jakoś bardzo zachwycona. Szczerze mówiąc, podobała mi się, przeczytałam szybko, jednak nie miałam takiego efektu "wow", którego zazwyczaj poszukuję w książkach, które czytam, bez względu na ich gatunek. Bardzo czekałam na trzecią część o Matteo i Ginie, bo to ich postacie najbardziej zawróciły mi w głowie i tworzyły prawdziwą mieszankę wybuchową. Zapoznając się z fabułą "Złączeni obowiązkiem", nie byłam pewna czy ta książka przypadnie mi do gustu, jednak siostra namówiła mnie do jej przeczytania i chyba powinnam za to całować ziemię po której stąpam bo... Ta książka to istne ARCYDZIEŁO! Mój osobisty król romansów (na ten moment nie przypominam sobie żadnego, który aż tak by mnie w ostatnim czasie pochłonął, no może Punkt 57, ale to jest zaraz po nim). Dosłownie nie mam się do czego przyczepić, a w moim przypadku to coś naprawdę niesamowitego i aż wstyd się przyznać, ale swego czasu zaczynałam się obawiać, że to ze mną jest coś nie tak, a nie z nowymi pozycjami na rynku wydawniczym, bo wszystko wydawało mi się okropnymi gniotami.
Fabuła książki jest bardzo przemyślana, ciągnie się gładko, nie na siłę, wciąga czytelnika bez reszty, co jest ogromnym, jak nie największym plusem. Główni bohaterowie są doskonale poprowadzeni i można ich polubić i się z nimi utożsamić, a Dante... Ugh, dajcie mi tego zimnego króla! Boję się, że mój ukochany Matteo nie będzie go w stanie przebić, bo po prostu straciłam dla niego głowę. Dosłownie! To postać idealna, której nie potrafiłam się oprzeć i nawet gdy mnie irytował, to i tak wszystko mu wybaczałam. Biedny, pokrzywdzony, zamknięty w sobie, okaleczony, idealny do naprawienia przez uroczą, napaloną go granic możliwości główną bohaterkę.
Już dawno na żadnej książce nie wylałam tylu łez, co przy niej. Doskonale potrafiłam wczuć się w wydarzenia rozgrywane na kartach książki i utożsamić z uczuciami głównych bohaterów. Żaden z wątków nie był przeciągany, wyolbrzymiany, tak jak w poprzedniej części i... No cóż, jestem zachwycona i czekam z niecierpliwością na premierę trzeciej części.
Matteo, nie zawiedź mnie!