Kraina złotych kłamstw recenzja

Kraina miodem płynąca,
Nikogo nieoszczędzająca.
Kiedy tam wpadniesz, zadaj sobie pytanie,
Czy wciąż jesteś sobą, czy to już udawanie.
Nie zapominaj o tym, co cenniejsze od złota,
O miłości i prawdzie, nieludzka głupota.
Obsesji twojej czar,
Spędzi sen z powiek i stracisz dar.
Ten od jasnego widzenia,
Od postrzegania marzeń do spełnienia.

.

"Kraina złotych kłamstw" to książka, obok której nie można przejść obojętnie. Począwszy od samej okładki, po kawał naprawdę ciężkiej pracy, którą autorka włożyła w napisanie tej powieści. Górna swoim warsztatem artystycznym zagościła wśród jednych z moich ulubionych polskich pisarzy kryminalnych. Nie ma tu schematów, jest to zupełnie coś nowego. Gwarantuję, że niejednokrotnie was zaskoczy.

Na uwagę zasługują przede wszystkim bohaterowie, od których bije wręcz autentyczność. Po cichu mam nadzieję, że Anna Górna napisze kiedyś jeszcze przynajmniej jedną książkę, w której pierwsze skrzypce ponownie zagra Piotr Sauer i Mia. Inteligentna powieść, dopracowana w każdym szczególe. Akcja płynie wartkim tempem, powoli, może czasem zbyt wolno, odsłaniając kolejne fakty. Naprawdę nie ma co się przerażać objętością stron.

Sam zamysł na powieść bardzo mi się spodobał i choć przez większość książki podejrzany jest tak naprawdę jeden, to im więcej pojawia się dowodów, tym większe zaczynamy mieć wątpliwości. Czy słusznie? Tego niestety nie mogę zdradzić.

Ciekawym doświadczeniem jest również fakt, że mimo tego, że autorka jest Polką, akcja powieści nie dzieje się w Polsce. Pomysłowość pod tym względem jest naprawdę zaskakująca, ponieważ była to miła odmiana, przeczytać polski kryminał, w troszkę innych warunkach niż jest to przedstawione standardowo. Myślę, że bezprecedensowo można powiedzieć, że "Krainą Złotych Kłamstw" Anna Górna szturmem wkroczyła do rodziny polskiego kryminału.

Teraz już wiem,że kłamstwo nigdy nie popłaca,a zbrodnia doskonała nie istnieje i nigdy nie będzie istnieć. Uważajcie na swoje emocje, bo przez nie można stracić wszystko.