Nie do naprawienia recenzja

Nie wiem w sumie już ile książek Tijan za mną . Uwielbiam tę autorkę. Ma swój charakterystyczny styl , nie każdemu pasuje, ale ja odnajduję się nawet w tych najbardziej chaotycznych historiach . Ma tendencję do poniewierania bohaterami i niesamowity talent do pisania o cierpieniu.

“Nie do naprawienia” to nie typowa młodzieżówka w wątkiem hate-love i szczęśliwym zakończeniem. Z tej książki cierpienie aż wypływa . Czytanie wręcz boli, to co przeżywają bohaterowie po prostu czuć. Nie po raz pierwszy Tijan tak mnie emocjonalnie wyprała. Ale mimo to i mimo , że to dopiero wstęp , pierwszy tom, ja już kocham tę serię.

Minął rok od kiedy w życiu Alex zabrakło jej brata - Ethana . Jakby słońce dla niej zgasło, jakby życie straciło sens. Wegetuje . Tylko w momentach gdy razem z Jessem szukają w swoich ramionach pocieszenia , czują ,że jednak nadal żyją. On był najlepszym przyjacielem jej brata, też go kochał , też czuje tę pustkę . On jest jej pierwszą i jak dotąd jedyną miłością , lecz łączą ich tylko te chwile namiętności i cierpienie. Z pozoru ją nienawidzi ,ale czy rzeczywiście tak jest?

Teoretycznie Alex nie została sama. Ma przecież rodziców. Cierpią również po stracie syna ale powinni być dla siebie wzajemnie wsparciem. Jednak nie jest tak jak powinno i zachowanie jej rodziców doprowadzało mnie wręcz do furii.

Są też przyjaciele . Polubiłam bardzo Agnes i jej chłopaka - tworzą świetną parę i czuć, że ta dziewczyna naprawdę chce być wsparciem dla Alex , jednak to nie jest proste . Z kolei Marissa jest chyba totalnym przeciwieństwem przyjaciółki i ta dziewczyna mnie perfekcyjnie do siebie zniechęciła . I nie tylko mnie . Pojawia się też Eric , który może być dla Alex pocieszeniem ale czy ona da radę dostrzec kogoś prócz Jesse’a?

W moim przekonaniu ta książka to dopiero wierzchołek góry lodowej tej historii, taki wstęp , a bez wątpienia jeszcze wiele zaskakujących momentów i cała masa emocji przed nami . Ból po stracie poniewiera bohaterami, są przekonani , że tylko on pcha ich ku sobie , że tylko to ich łączy. Ciekawi mnie kiedy zrozumieją, że to coś więcej, jak do tego dojdzie i jak wiele razy jeszcze się zranią nawzajem zanim to się stanie . Ta więź między nimi jest wręcz namacalna. Jednak są też od siebie w pewnym stopniu uzależnieni przez co ich relacja jest toksyczna. Aby było z tego coś dobrego i pięknego, muszą wygrzebać się z tej depresji. Czy im się to uda ? Jak wpłyną na nich tajemnice Ethana , które ewidentnie skrywał ? Co będzie dalej ?

Niesamowicie mnie to ciekawi i niecierpliwie wyczekuję kolejnego tomu .

A ten tom , jak i pozostałe książki serdecznie polecam. Mam nadzieję, że pokochacie je jak ja :)