Ty pieronie! Biografia Franciszka Pieczki recenzja

Ta biografia Franciszka Pieczki to bardzo pięknie napisana historia o znanym chyba wszystkim znakomitym aktorze. Z wielka ochotą zabrałam się za lekturę. Książka jest bardzo ładnie wydana, w twardej oprawie z bielutkimi kartkami w środku i kontrastującymi z nimi czarnobiałymi fotografiami, które pokazują nam kunszt aktorski Franciszka Pieczki, który niestety odszedł w tym roku.
Nie jest to typowa biografia, bo sam Franciszek Pieczka był bardzo skromnym człowiekiem i nie lubił mówić o sobie, nie był mu potrzebny rozgłos. Cenił sobie prywatność, jego światem była zona oraz dzieci i wnuki. To był bardzo ciepły, życzliwy i skromny człowiek, którego pokochały miliony widzów. Nie zmieniła go nawet jego wielka popularność, na którą ciężko sam zapracował, bez ustawek na ściankach czy social mediach, nie pchał się na pierwszy plan, a mimo to wszyscy go znali i bardzo cenili.
Mimo tego, że widziałam go w wielu ekranizacjach kinowych jak również w teatrze telewizji czy serialach telewizyjnych, to miałam jeden raz okazję widzieć go na żywo na scenie w Teatrze Powszechnym w spektaklu "Wesołe kumoszki z Windsoru". Uwielbiałam jego grę. Zresztą nie tylko ja...
Nie będę opisywała szczegółów z tej książki, bo naprawdę lepiej jest przeczytać samemu tę opowieść o karierze filmowej i teatralnej Franciszka Pieczki.

Dodam, że ta biografia nie jest taką przegadaną książką, jest to zbiór wspomnień jego znajomych i przyjaciół, którzy chętnie wspominają chwile z nim spędzane na planie filmowym i w teatrze. Czyta się tę książkę bardzo dobrze, chociaż jak wspomniałam, o życiu prywatnym jest bardzo niewiele faktów, to jest jakby biografia jego kariery zawodowej, ale mimo to jest bardzo dobra biografia. Pieczka był szanowany przez swoich kolegów i przez młodsze pokolenie również. Niewielu jest takich ludzi mających wielki talent, sławę, a jednocześnie wolą wrócić do domu niż brylować na bankietach.
Serial "Czterej pancerni i pies" oglądałam w dzieciństwie a później jeszcze wielokrotnie odtwarzany z kasety przez mojego męża i nasze dzieci także go oglądały. Wiele scen znają nawet na pamięć. Tę biografię Gustlika również planują poznać, ustawiła się po nią kolejka...

Pani Magdalena Jaros bardzo dobrze pospinała wszystkie wspomnienia Pieczki i jego przyjaciół i znajomych.
Oczywiście polecam tę książkę, bo warto pamiętać o takich ludziach, których jest już coraz mniej, tak szybko odchodzą...