Twórczyni królów recenzja

„Twórczyni Królów” jest pierwszym tomem nowej serii Kennedy Ryan „Wszyscy ludzie króla”. Jest to romans, ale zdecydowanie wyróżniający się na tle innych. To zasługa nie tylko relacji między bohaterami ale przede wszystkim poruszanych w książce tematów na których autorka zbudowała fabułę.

Lennix, naszą główną bohaterkę poznajemy w najważniejszym dla niej dniu podczas Ceremonii Brzasku. Dziewczyna wywodzi się z ludu Apaczów Yavappi plemienia amerykańskich Indian, gdzie nadal są kultywowane tego rodzaju obrzędy. Ceremonia Brzasku, czy inaczej Taniec Brzasku jest momentem duchowej przemiany dziewczynki w kobietę. Rytuał przejścia jest przełomowym, świętym momentem w życiu i rozwoju wielu młodych kobiet z plemienia z którego wywodzi się Lennix.

Pierwsze spotkanie Lennix z Maximem ma miejsce cztery lata później, kiedy szesnastoletnia Lenn strajkuje przeciw budowie rurociągów gazowych na świętych ziemiach jej przodków. Członkowie strajku zostają aresztowani, a będący w pobliżu Max razem z nimi. Chłopak jest zafascynowany młodą Indianką, ale widząc jak bardzo nienawidzi człowieka, który próbuje naruszyć ich ziemie ukrywa przed nią fakt, że jest jego synem.

Ich drogi łączą się ponownie w Amsterdamie. Wspólnie spędzony tydzień dla obojga będzie czasem wyjątkowym. Niestety na kolejne spotkanie przyjedzie im czekać niemal dekadę...

Zaskakująca, to pierwsze słowo, które ciśnie mi się na usta kiedy myślę o tej książce. Zupełnie nie spodziewałam się tego co to dostałam. Myślałam, że to kolejny banalny romans, który może i przyjemnie się będzie czytało, ale który zapewne na długo ze mną nie zostanie. Do banalności tej książce daleko. Jest to powieść orginalna poruszająca wiele ciekawych tematów.
Skorumpowani politycy, ekologia, kultura Indian i ich dyskryminacja to tematy, które są tłem tej powieści. Tematy na których Kennedy Ryan postanowiła stworzyć historię, która z jednej strony wywołuje mnóstwo emocji, a z drugiej skłania do myślenia.

Muszę się wam do czegoś przyznać. Polityka to nie mój konik. Nigdy mnie ten temat jakoś specjalnie nie interesował, a książki go zawierające omijam szerokim łukiem.🙈 Ta książka stanowi jednak wyjątek. Czytało mi się ją przyjemnie i z ogromnym zainteresowaniem. I co najważniejsze poszerzyła moje horyzonty. Dowiedziałam się kilku rzeczy o których wczesniej nie wiedziałam i pewnie sama z siebie bym się nimi nie zainteresowała.

Największym plusem jak dla mnie są bohaterowie. Autorka stworzyła postacie (chyba nie przesadzę stwierdzeniem) godnie naśladowania. Lennix i Maximus to bohaterowie zdeterminowani. Walczą o swoje poglądy, dążą do wymierzonych sobie celów i realizują je według swojego kodeksu moralnego. Nie ulegają presji otoczenia. Mają swoje zadanie i głośno je wyrażają.

No i to zakończenie... Szok pomieszany z niedowierzaniem. To co się tam wydarzyło...yh, ja chcę już drugą część.
Polecam wam tę książkę z całego serca ❤️