Pomimo wszystko recenzja

Wieczna pogoń – tak określić można współczesne czasy. Chcemy zdobyć wyksztalcenie, dostać dobrze płatną pracę, móc pozwolić sobie na drogie prezenty, wyjazdy, luksus. Wielokrotnie jednak zapominamy, że – choć dobrobyt jest bardzo miły – nie jesteśmy wieczni. Kiedyś nadejdzie ten moment, gdy pieniądze przestaną mieć jakiekolwiek znaczenie, a najważniejsze staną się więzi rodzinne i przyjacielskie.
~~~~~~
Tereska – główna bohaterka książki „Pomimo wszystko” Marcina Ziernickiego – chce zapewnić córce wszystko to, co najlepsze. Wyjeżdża do pracy do Anglii, by zarobić na nowy, supernowoczesny smartfon. Szybko okazuje się jednak, iż zdobyte pieniądze nic nie dają, bowiem kobieta trafia do szpitala, gdzie dowiaduje się, że cierpi na ostrą białaczkę szpiku kostnego. Od tego dnia zaczyna walkę – już nie o luksus, lecz o każdy dzień. Ma jednak dla kogo walczyć – w domu czeka na nią ukochana córka – Hania. Walka głównej bohaterki jest niezwykle trudna, jednak pomagają jej dobrzy ludzie, których spotyka w swoim życiu. Niejedni ryzykują dla niej własnym zdrowiem, a nawet i życiem.
„Pomimo wszystko” to książka, która zmusza do wielu przemyśleń. Częstokroć nie zdajemy sobie sprawy z tego, że chwile są bardzo kruche i ulotne. Winimy znajomych, przyjaciół za nasze niepowodzenia, zapominając, że kiedyś może ich zabraknąć. Zostaniemy sami. Żyjemy w ciągłej pogoni za pieniądzem, a radość innych nie jest dla nas tak ważna, jak osobiste szczęście. Oczywiście nie można zapominać o własnych potrzebach i wnętrzu, jednak pomoc innemu nic nie kosztuje. Marcin Ziernicki – moim zdaniem – próbuje pokazać czytelnikom, że wielokrotnie nie dostrzegamy faktu, iż inni robią dla nas, co tylko mogą, aby nam żyło się lepiej. Może właśnie nadszedł czas, aby usiąść i przemyśleć? Na pewno żyją obok nas ludzie, którzy zawsze nam pomagają. Żyją też ludzie, dla których i my wiele możemy zrobić…