Całkiem inna historia recenzja

Druga książka z serii z inspektorem Barbarottim zaczyna się jak to u Nessera nader leniwie, od scenek z wakacyjnego pobytu grupki Szwedów na północy Francji. A potem przeskakujemy o pięć lat w przód i mamy obrazki z życia prywatnego Barbarottiego, który wyjeżdża na urlop ze swoją aktualną partnerką Marianne. I właśnie w czasie tego urlopu inspektor dostaje list, w którym ktoś go informuje, że zamorduje konkretną osobę, podając imię i nazwisko ofiary. No, a potem już leci, mamy parę morderstw a policja jest zupełnie bezradna, zawsze o parę kroków z tyłu za mordercą.

Stosuje Nesser w tej książce ten sam chwyt co w pierwszej książce z serii 'Człowiek bez psa', oto wątek mordercy jest opowiadany równolegle z historią śledztwa, zatem domyślamy się, kto zabił i jaki był motyw, zaś biedny inspektor Barbarotti tego nie wie i błąka się we mgle. Trochę to nieuczciwe wobec Barbarottiego, ale do czasu... Przy okazji porusza Nesser temat znany z innych jego powieści – zwykły człowiek w wyniku zbiegu okoliczności staje się przestępcą, nawet mordercą.

Fajnie mi się słuchało tego kryminału w znakomitej interpretacji Wojciecha Żołądkowicza, ma bowiem Nesser duży talent narracyjny, jest dla mnie kontynuatorem Mankella, ale nie tak mrocznym i dramatycznym. Z drugiej strony świetnie opisuje trudną, wręcz wyniszczającą pracę policji, zwłaszcza gdy prowadzi się ciężkie śledztwo w sprawie wielokrotnego morderstwa: „Praca wyssała z niego wszystkie pierwotne funkcje i potrzeby. Miłość i czułość, i tęsknotę. Zostawiła samą pustkę, dziurę. A potem wypełniła tę dziurę zmęczeniem i przygnębieniem. I kolejnymi obowiązkami.”

Świetnie wygląda u Nessera tło obyczajowe, bardzo realistycznie na przykład opisuje romans Barbarottiego i Marianne, relację skomplikowaną, bo on jest rozwodnikiem z trojgiem dzieci, zaś ona samotnie wychowuje dwójkę chłopców. Fajnie się też czyta o konflikcie Barbarottiego z dziennikarzami z brukowca, czy o jego współpracy z inspektorką Evą Backman.

Rozwiązanie zagadki morderstw jest nieoczekiwane, ale całkiem logiczne. Świetny kryminał.