Trochę wstyd recenzja

"Grażyna była ta pracowita. Kryśka zaradna, Zenon to dobre dziecko, a Luśka... Cóż, ona była kimś, do kogo trochę wstyd się przyznawać."

Jak ja się uśmiałam przy tej książce, to głowa mała. Czytałam ją z bananem na twarzy i raz po raz wybuchałam śmiechem. Zacznijmy od Luśki: to przezabawna postać, która co chwila robi coś "po luśkowatemu", czyli pakuje się w tarapaty. W ogóle bohaterka to taka trochę, kolokwialnie mówiąc - ofiara losu, jednak dobrze wykształcona ofiara, która niezłomnie dąży do realizacji swoich planów. Jedynie czasem po drodze zrobi coś nie tak jak trzeba, no, może częściej niż czasem.

Luśka to główna bohaterka najnowszej powieści Kasi Bulicz-Kasprzak "Trochę wstyd", którą poznajemy w momencie gdy unosząc się dumą odchodzi z pracy, czym pozbawia się jedynego źródła dochodu. Kobieta stara się tym nie przejmować, jednak z biegiem czasu pojawia się lęk wywołany brakiem wystarczających środków na spłatę kredytu za mieszkanie. Splot niefortunnych wydarzeń sprawia, że bohaterka podejmuje pracę w agencji nieruchomości, gdzie całkiem "po luśkowatemu" wplątuje się w romans z szefem.
Jak się okazuje, to dopiero początek perypetii Luśki. Z biegiem czasu bohaterka pakuje się w coraz to nowe kłopoty.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii, która okazuje się naprawdę zabawna, a do tego skupia też uwagę czytelnika na kilku istotnych kwestiach. Weźmy na przykład pod uwagę tytułowy wstyd. Nie dość, że Luśka pochodzi ze wsi, to jeszcze jest późnym dzieckiem, które od najmłodszych lat było wytykane palcami. W książce cała ta historia przedstawiona jest w komiczny sposób, ale gdyby tak spojrzeć na to poważniej, to od razu da się zauważyć, że bohaterka ma z tego powodu prawdziwe kompleksy. Na każdym kroku stara się sobie udowodnić, że jest wystarczająca, a każde niepowodzenie traktuje bardzo osobiście.

Kolejną ważną rzeczą jest fakt, że bardzo często pozwalamy decydować o swoim życiu innym, niekiedy nawet i obcym ludziom. Bywa, że płyniemy z prądem nie zastanawiając się nad tym co robimy, aż w końcu budzimy się i uświadamiamy sobie, że tak naprawdę wcale tego nie chcieliśmy. Dobrze, gdy jest jeszcze czas by to zmienić, jednak bardzo często reflektujemy się w momencie gdy jest już za późno. Dlatego uważam, że warto w swoim życiu dokonywać świadomych wyborów, dzięki czemu łatwiej nam będzie znosić jakiekolwiek niepowodzenia.

"Trochę wstyd" to komedia, która bawi i uczy. Z pewnością nie można traktować jej dosłownie, jednak przedstawione w niej treści zmuszają nas do refleksji nad życiem. To bardzo dobra książka. Nie spodziewałam się, że będę aż tak bardzo z niej zadowolona.

"Prawda jest taka, że to, co dla nas wstydliwe, dla innych może być akceptowalne i odwrotnie. Najważniejsze, aby znać siebie i swoją wartość."

Moja ocena 8/10.