Czarnobyl. Spowiedź reportera recenzja




"Czarnobyl. Spowiedź reportera" to fotorelacja z tragedii do jakiej doszło 26 kwietnia 1986r. w Czarnobylu. Igor Kostin udokumentował rozmiar katastrofy, ewakuację mieszkańców, ich strach i rozpacz oraz poświęcenie wielu bezimiennych osób.
 
 Autor książki to ukraiński fotoreporter, który jako pierwszy wykonał, podczas lotu helikopterem, serię zdjęć czwartego bloku elektrowni atomowej zaraz po jej wybuchu. Wysoki poziom napromieniowania uszkodził klisze i z 20 zdjęć ocalało tylko jedno, pierwsze, które przyniosło mu rozgłos. Fotograf ukazuje nam w swojej książce ogrom katastrofy oraz jej skutki, które są odczuwalne do dzisiaj i będą jeszcze przez ok 20 000lat. W książce autor mówi przede wszystkim o tych, którzy dla państwa byli tylko liczbą wskazującą wysokość napromieniowania, o osobach bez imienia, które postanowiły poświęcić siebie by uchronić innych przed skutkami napromieniowania. Byli to "bezimnienni bohaterowie". Władza była lekkomysna i lekceważyła katastrofę do jakiej doszło. Jednym z przykładów mogą być obchody Święta Pracy 1 maja 1986r., gdzie władza kazała ludziom defiladować ulicami Kijowa, gdy skażenie radioaktywne osiągnęło największy szczyt. A ludzi z miejscowości Prypeć, znajdującej się przy elektrowni, ewakuowano dopiero następnego dnia po wybuchu. Rząd chciał całą sprawę zatuszować i zamieść pod dywan, a ludzie byli traktowani przedmiotowo. Igor Kostin uwiecznił na zdjeciach walkę z niebezpiecznym i niewidzialnym wrogiem, jakim jest promieniowanie.
 
 W książce mało jest treści, tylko najważniejsze fakty, ale zdjęcia, których jest dużo nam to rekompensują. Idealnie pokazują obraz sytuacji w jakiej znaleźli się mieszkańcy wiosek leżących blisko reaktora. Pokazują ogrom tragedii i jej konsekwencje. Mówią o poświęceniu ludzi którzy zmagali się z likwidacją skutków wybuchu reaktora i którzy nie zostali za to docenieni. 
 
 "Czarnobyl, Spowiedź reportera" to świetna fotorelacja jednak można ją traktować tylko jako uzupelniemie wiedzy o Czarnobylu, bo sama nie wnosi zby dużo.