Psoriasis Sequentia recenzja

Dalsze losy Łukasza Wilka...

Mam wrażenie, że autor poszedł jeszcze głębiej, jeżeli chodzi o tolerancję i nietolerancję w tej części. Przy okazji akcja na sam koniec książki - byłam w szoku. Przeczytałam te parę stron w trybie ekspres. Jednym z minusów, które dość mnie ubodły to przeskoki w czasie – zbyt rozległe i za dużo szczegółów, które nie do końca są potrzebne.

Tak, dalej głównym tematem jest łuszczyca i to z czym muszą się mierzyć chorzy w życiu codziennym. Jednak poruszone zostają tutaj również inne problemy społeczne. Jak bardzo potrafimy oceniać człowieka po okładce, to jak małe przezwisko może uprzykrzyć życie, że do wszystkiego można się przyzwyczaić, a wyjść ze strefy komfortu jest naprawdę ciężko. To jak jedno zdarzenie, może zniszczyć człowieka i na koniec w sumie to jesteśmy małymi dziećmi potrzebującymi wsparcia, pocieszenia. Uważamy się za lepszych, gorszych, a nie widzimy tych malutkich, którzy toczą walkę sami ze sobą każdego dnia. Dla jednych śmieszne, dla innych jest to śmiech przez łzy. Przeciwności losu, które nie pozwalają w pełni korzystać z życia. Trudne sytuacje, ryzyko – albo się opłaci albo nie. Może ta książka trafiła do mnie odpowiednim czasie. Tym razem motywuje, nastawia na to, że po okropnej burzy wyjdzie w końcu to słońce. Mówi o tym, żeby się nie poddawać i warto czasami zaryzykować. Czy tak się da? Nie, sama wiem po sobie, że ryzyko czasami się nie opłaca. Jak to moja mama mówi: “Jakbym wiedziała, że upadnę - to bym usiadła”. Tak bardzo trafne, jednak nie możemy się poddawać i trzeba też wyjść innym ludziom naprzeciw. Nie zamykać się, rozmowa jest tutaj najbardziej kluczowa – to coś czego nam aktualnie brakuje bardziej niż sądzimy. Ludzie narzekający nie są brani na poważnie, a czasami trzeba ich tylko wysłuchać i wyciągnąć choć małą pomocną dłoń, bo nigdy nie wiesz, kiedy to Tobie będzie potrzebna taka pomoc.

Tym razem TOLERANCJA jest wpisana w MOTYWACJĘ. Życzę, aby każdy na swojej drodze spotkał taką Lucy i Łukasza. Pamiętajmy: marzenia warto mieć i trzeba im pomóc zaistnieć.

Bardzo dziękuje za możliwość przeczytania – autorowi.