Dziennik Włoski. Umbria i Toskania recenzja

Ta książka jest moim drugim spotkaniem z Grzegorzem Musiałem. Po lekturze pierwszej: https://nakanapie.pl/recenzje/cala-ta-kraina-jest-jednym-dzielem-sztuki-dziennik-wloski-apulia-abruzja-rzym poprzeczka została postawiona bardzo wysoko.
Tym razem wędrujemy przez Umbrię, Toskanię i Lacjum. A razem z pisarzem odkrywają Włochy: kobieta o niezwykłym imieniu-Felicja ( przed laty mogła zostać tą jedyną pisarza) oraz jego przyjaciel Livio, z którym Felicji nie po drodze.
Moim zdaniem to, co może zaciekawić w tej opowieści to osobiste wątki, dygresje, których autor nie szczędzi czytelnikowi. Pisarz w dzienniku podróży, pięknie wspomina romantyczne uniesienia i przeżycia sprzed lat; bardzo często wnikając w teraźniejszość. Dzięki nim ta książka o pięknie Włoch nie jest tylko i wyłącznie obrazem, pełnym zabytków i cudowności krajobrazów. Jest przede wszystkim, przekonywującym czytelnika obliczem kraju, położonego na półwyspie Apenińskim.
Pisarz przepięknie zwraca się do Rzymu, który zachwycił go, gdy miał lat 20 i teraz po 40 latach nic się nie zmieniło:

Przyglądamy się zwyczajom mieszkańców, zazdrościmy dbania o czystość i porządek. Nie dowierzamy, wręcz otwieramy oczy ze zdumienia, że w największe chrześcijańskie święto, w Wielkanoc, kościoły w Rzymie stoją puste...
Często zaskakiwały mnie porównania autora, jak tak : o wielkiej białej filiżance odwróconej do góry dnem. Czy zgadliby Państwo, że chodzi o Kaplicę św. Piotra w Rzymie?
To, co zostało we mnie po lekturze tego dziennika z podróży w 2007 r., to zdumienie, że nic pomimo tylu lat nie zmieniło się na lepsze w kwestii bycia razem. Oto spostrzeżenie pisarza:

Rekomenduje tę niezwykłą podróż. Warto się zachwycić tyloma, wspaniałymi włoskimi miastami i nie tylko...
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl