Tirona recenzja

Autor: Magdalena Winnicka

Jasper od najmłodszych lat przyjaźni się z Amą. Z biegiem czasu ich przyjaźń zaczęła przeradzać się w coś poważniejszego. Dziewczyna pochodzi z Indii, jest bita przez swojego ojca i zostaje obiecana innemu mężczyźnie. Jasper i jego rodzina przyjmuje ją w swoje kręgi i postanawia ją chronić przed jej bliskimi. Gdy chłopak traci dziewczynę, jest to dla niego potworny cios. Wyrusza na poszukiwania. Czy odnajdzie swoją ukochaną? Czy zostanie godnym następcą swojego ojca? Na pewno jedno jest pewne. Mężczyźni pokroju Tirona są w stanie zrobić wszystko dla swoich bliskich.

************************************************************************************************************************

Zacznijmy od tego, że pismo autorki jest bardzo przyjemne dla oka. Słownictwo jest bogate, ale nie mogłam się wczuć w tę historię. Bardzo dezorientowało mnie skakanie pomiędzy przeszłością, a teraźniejszością. Moim zdaniem gdyby historia była pisana chronologicznie dla mnie byłoby to dużo bardziej zrozumiałe. Autorka na siłę chciała jeszcze umieścić bohaterów z innej książki, chodzi tutaj o rodziców Jaspera, którzy także mieli swoje rozdziały. Nie było to konieczne. Co do samych bohaterów, Jasper niby był dorosły ale nie było tego widać po jego zachowaniu. Rodzice nie chcieli wprowadzać go w środowisko mafijne. Wydaje mi się, że odbierał to wszystko jako jedną wielką zabawę. Był zapatrzony w ojca i uznawał go za jedno wielkie bóstwo. Było to śmieszne, ponieważ w wielu sytuacjach zastanawiał się co zrobi jego rodzic. Nie potrafił podjąć samodzielnej decyzji opartej na swoim zdaniu. Ama natomiast chciała należeć do rodziny Jaspera, ale kiedy wyszło na jaw, że są powiązani z mafią, nagle zaczęła się wycofywać. Chciała uwolnić się od rodziny a kiedy tak się stało, dalej nie potrafiła pogodzić się z tym faktem. Moim zdaniem, nie potrafiła docenić tego co rodzina Tironów dla niej zrobiła. W książce jest pełno zwrotów akcji i niespodzianek, które zaskoczą czytelnika.