Tirona recenzja

‘Tirona. Grzechy Krwi.’ to romans mafijny, a dodatkowo stanowi kontynuację świetnej serii zatytułowanej ‘Grechy Mafii’. Dokładniej mówiąc jest to historia kolejnego pokolenia bohaterów. Od razu napomknę, że jeśli nie czytaliście serii to nic nie szkodzi, gdyż tą część śmiało można czytać bez jej znajomości.

Styl autorki jest mi bardzo dobrze znany i lubiany, gdyż pisze ona bardzo lekko i przyjemnie. Historie, które wyjdą spod jej klawiatury są ciekawe oraz interesujące i tak jest również w tym przypadku. Książkę czytało mi się ją bardzo szybko i przyjemnie, bardzo spodobało mi się podejście autorki do przedstawianej fabuły, gdyż jest ona poprowadzona dwutorowo. Tym sposobem mamy do czynienia z wydarzeniami z teraźniejszości oraz przeszłość, dzięki czemu jesteśmy w stanie dokładniej poznać naszych bohaterów, ich historię a przede wszystkim mamy pełniejszy wgląd w rodzące się między postaciami uczucie. Jesteśmy światkami nie tylko rodzącego się między bohaterami uczucia, ale i kiełkującego zaufania, pierwszego pocałunku czy zbliżenia. Skoro jesteśmy przy tym, to scen erotycznych jest dość mało w tej część. Dodatkowo zostały bardzo dobrze przedstawione, nie odebrałam ich jako wulgarne czy niestosowne. W tej książce mamy do czynienia z dużą ilością akcji, ale przede wszystkim z problemami młodych ludzi. Pomimo to samych scen stricte mafijnych czy związanych z mafią jest bardzo mało, stanowią dodatek do historii. Autorka w tej części skupia się bardziej na dorastaniu i odkrywaniu świata oraz miłości przez nowe pokolenie, niż na zadaniach mafijnych, choć i takie się tu znajdą. Jest jedna rzecz, która mnie w tej części intryguje. Mianowicie wątek z Lailii, który został poruszony, ale nie pociągnięty. Czyżby szykowała się kolejna część?

Uważam, że jest to obowiązkowa lektura dla fanów serii ‘Grzechy mafii’. Osoby, które nie czytały tej serii nie muszą się martwić, gdyż śmiało można czytać tę część bez znajomości poprzednich, do czego zachęcam.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Muza.