Dom na Riwierze recenzja

Rose Valland, czyli kobieta która uratowała światowe arcydzieła.

Kiedy w 1940 roku do Paryża wkracza niemieckie wojsko, Rose jako zawodowa historyczka sztuki pracuje jako asystentka w małym muzeum w centrum miasta. 400 skrzyń z ukradzionymi dziełami sztuki specjalne komando ukrywa w muzeum Jeu de Paume, miejscu pracy Rose. Z ramienia ruchu oporu rolą kobiety było tajne notowanie tytułów i autorów dzieł sztuki zgromadzonych w muzeum. Gdy w sierpniu 1944 roku wojska alianckie wyzwalają Paryż dyrektorowi jednego z nowojorskich muzeów Rose wręczy swoją listę, dzięki czemu tysiące dzieł sztuki zostanie uratowanych.

Bohaterka „Domu na Riwierze” Natashy Lester – Èliane Dufort mieszka w Paryżu z rodzicami, starszym bratem i czterema siostrami. Marzeniem Èliane jest zostanie artystką, dziewczyna pracuje na pół etatu w Luwrze, wieczorami pomaga rodzicom w ich małej restauracji. Kiedy do Paryża wkroczy wojna Èliane zostanie zatrudniona jako pomoc w muzeum. Razem z Rose Valland, która w powieści jest kustoszką muzeum, bierze udział w niebezpieczniej rozgrywce ruchu oporu. Tworzą rejestr kradzionych dzieł sztuki, szyfrując notatki i kopiując ważne dokumenty.

Akcja „Domu na Riwierze” toczy się dwutorowo: czasy wojennego Paryża z Èliane i Rose oraz czasy współczesne, w których poznajemy Remy Lang. Podczas gdy Èliane i Rose na swój sposób walczą z wrogiem ratując dzieła sztuki, Remy walczy z własną traumą i smutkiem. Pobyt w odziedziczonym domu na Riwierze ma być elementem terapii i powrotu na normalne tory. Z pozoru nie związane ze sobą historie znajdą wspólny mianownik, gdy Remy znajdzie katalog dzieł sztuki skradzionych podczas II wojny świtowej.

Choć akcja powieści dotyka tematyki wojennej autorka nie skupia się na okrucieństwie najeźdźcy, jakie znamy z innych tytułów gatunku. Tu liczy się heroizm i skoncentrowanie uwagi na realnej stracie – nie tylko tej osobistej, ale i szerszej, bo stracie dóbr kultury. Lester podkreśla, że postać Rose była jedną z głównych inspiracji dla tej historii, ale nie jest główną bohaterką powieści. Éliane Dufort i Remy Lang to dwie pierwszoplanowe postaci kobiece, obie muszą stanąć przed trudnymi wyborami i jednocześnie jakże innymi. Éliane naraża życie swoje i bliskich chroniąc obrazy przed nazistami. Remy w obliczu życiowej tragedii musi zdecydować komu może zaufać.

Fabuła „Domu na Riwierze” została oparta na prawdziwych wydarzeniach. Na każdym kroku dostrzegalne jest zaangażowanie autorki oraz sprawny i drobiazgowy research. To rozbudowana, spójna i dobrze poprowadzona historia. Obie części są równe – cześć paryska i czasy współczesne. Miałam wrażenie, że niektóre watki były zbyt rozwinięte, kosztem innych (zabrakło mi choćby większego wspólnego mianownika łączącego przedstawione płaszczyzny czasowe).

Wielka miłość, wielka historia i wielka sztuka

Dom na Riwierze” łączy powieść obyczajową z powieścią historyczną i romansem. To historia o miłości, bohaterstwie i poświęceniu. Nie jest pełna encyklopedycznych szczegółów, za to przepełniona wzruszeniami, głównie dzięki umiejętnemu łączeniu faktów i fikcji literackiej. Słowa uznania za ożywienie postaci Rose Valland, bohaterki która umarła w zapomnieniu.



Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Słowne