Schronisko recenzja

Trzynastoletnia Elissa zostaje porwana z parkingu podczas przerwy w turnieju szachowym. Budzi się w ciemniej celi, przywiązana łańcuchem. Niedługo po uwięzieni zaczyna ją odwiedzać Elijah, który może być jej jedyną szansą na ratunek... a może jest wręcz przeciwnie?

Swego czasu powieść była mocno zachwalana o czym świadczą między innymi zawarte w niej polecajki znanych twórców z bookstagrama. Skuszona dobrymi opiniami postanowiłam po nią sięgnąć i niestety spotkało mnie srogie rozczarowanie. Dla mnie książka była zwyczajnie nudna. O ile pomysł na fabułę był niesamowity i zapowiadał klimatyczny i mroczny thriller, o tyle wykonanie zupełnie nie trafiło w mój gust. Jak dla mnie spora część książki jest praktycznie o niczym. Na dodatek Autor w sposób dość sztuczny wprowadza jeden wątek i bez przerwy do niego powraca, i to w ten sam, niczego nowego nie wznoszący, sposób. Miałam wrażenie, że Sam Lloyd po umieszczeniu swojej bohaterki w celi nie bardzo wie o czym pisać, więc cały czas powtarza to samo. Przez 300 stron wynudziłam się niesamowicie. Później było ciekawiej. I muszę przyznać, że należy docenić zarówno umiejętności jak i zamysł Autora, a jednak czegoś mi zabrakło.

Po raz pierwszy spotkałam się też z sytuacją, by osoba nadzorująca śledztwo została wprowadzona nie po to, by wzbogacić wątek kryminalny, a niemal całkowicie skupić się na wątku obyczajowym. Na dodatek zachowanie Mairead było całkowicie pozbawione sensu i irytujące. Chyba, że uznać, że kobieta cierpiała na jakies zaburzenie psychiczne, które zmuszało ją do takiego a nie innego postępowania.

A żeby już ostatecznie się czepiać to nie rozumiem też polskiego wydawcy, który oryginalny tytuł "The Memory Wood", bardzo na miejscu i nadający klimat książce postanowił "przetłumaczyć" na mający niewiele wspólnego z opisywanym wydarzeniami.

Książka napisana poprawnie i językowo czy logicznie nie mogę się do niczego doczepić, ale z mojej perspektywy była to strata czasu. Już dawno tak się nie nudziłam podczas lektury.