Schronisko recenzja

"Schronisko" to książka nominowana w plebiscycie Książka Roku 2021 portalu Lubimy Czytać w kategorii "kryminał, sensacja/thriller". Po raz kolejny (jak w przypadku "Śpiewaczki") uważam, że nominacja w tym plebiscycie w pełni się jej należy!

Książka jest pełna niespodzianek. Dawno nie czytałam tak porąbanego thrillera. W pozytywnym znaczeniu tego słowa. W tej książce nic nie jest tym, czym się wydaje. Autor stworzył tak dziwną, mroczną historię, że ciężko się po niej ogarnąć. Przez pierwszą połowę książki ciężko było mi się przebić. Męczyła mnie postać Elijaha, 12-letniego chłopca, który nie zachowywał się jak dziecko w tym wieku. Przez połowę książki okrutnie mnie to mordowało - przed oczami miałam dziecko, ale jego zachowanie było iście dorosłe: wszelkie rozważania, przemyślenia, zachowania, wybory, postępowanie... Ten obraz strasznie się ze sobą gryzł i wywierał na mnie wrażenie bezsensu - nie mogłam się wczuć. Przeszkadzało mi to w odbiorze książki, sprawiając, że przez pierwszą połowę nie bardzo mi się ona podobała i miałam ochotę ją odłożyć. Ale jak już wyżej wspomniałam, w "Schronisku" nic nie jest takim jakim się wydaje i przyszedł taki moment, gdy diametralnie zmieniłam swoje myślenie. Okazało się bowiem, że pan Lloyd jest mistrzem w konstruowaniu nawarstwiających się mylnych tropów. Wszystko to, co brałam za pewniak okazywało się kłamstwem, zawiłą intrygą, którą autor wielokrotnie sprowadził mnie na manowce. Do samego końca nie wiedziałam kim tak naprawdę są bohaterowie i kto stoi za całym tym misternym planem. Nie wiedziałam również jak zakończy się książka - fabuła na dobre rozkręciła się w połowie książki i parła do przodu jak tur, wprowadzając w mojej głowie niemały zamęt: myślałam, że znam zakończenie, że jestem w stanie go przewidzieć a tymczasem pod naporem kłamstw czy też stopniowo ujawnianej prawdy, moja cała teoria runęła jak domek z kart. Doskonale skonstruowana historia najeżona mnóstwem pułapek - gratka dla miłośników dobrego thrillera.

Historię toczącą się w książce poznajemy z różnych perspektyw, m.in. ze strony uprowadzonej Elissy (narracja w trzeciej osobie), Elijaha (narracja w pierwszej osobie) czy Mairéad MacCullagh, nadinspektor prowadzącej śledztwo w sprawie uprowadzenia nastoletniej Elissy.

Podsumowując: kolejny mega udany debiut (!). Tak, tak, "Schronisko" jest debiutem autora. To nie do uwierzenia, że za pierwszym razem mogą powstawać takie perełki! Oby autor nie osiadł na laurach i za jakiś czas stworzył kolejną tak dobrą książkę. Z przyjemnością po nią sięgnę. To co mi się w powieści nie podobało to brak jakiegoś logiczniejszego wyjaśnienia motywu sprawcy porwania - ten, który zaserwował autor według mnie nie został do końca uwiarygodniony i wyjaśniony. No chyba, że ja czegoś nie zrozumiałam... Poza tym wszystko inne było dobre, a nawet bardzo dobre. Miłośnicy thrillerów będą zachwyceni - "Schronisko" to jeden z lepszych thrillerów jakie miałam okazję czytać, tak więc śmiało sięgajcie.