Profilerka recenzja

Profilerka Julia Wigier zaczyna urlop na Pojezierzu Augustowskim, gdy dzwoni do niej dawny znajomy, komisarz Karol Nadzieja, z prośbą o pomoc w śledztwie. Czy kobiecie uda się wesprzeć mniej doświadczonych kolegów i pomóc w rozwikłaniu zbrodni z jaką w tej okolicy nie miano jeszcze do czynienia?

Pierwszy rozdział jest trudny. Wymaga skupienia, bo właśnie w nim przedstawione są kluczowe postacie powieści. Jest to też jedyny rozdział, po którym widać, że Grażyna Molska wcześniej pracowała nad produkcjami telewizyjnymi, a "Profilerka" to jej debiut literacki. Ale gdy już go przeczytacie to "poznacie" wszystkich i będziecie mogli samodzielnie zacząć typować potencjalnego sprawcę. A szczerze powiem, że wszystko to, co czeka czytelnika to naprawdę niesamowicie skonstruowana intryga.

Pierwsza połowa powieści jest spokojniejsza. Pomimo zbrodni z jaką mamy do czynienia śledztwo opisane jest na tyle szczegółowo, że ma się wrażenie, że wydarzenia rozgrywają się niespiesznie. Dokładniej poznajemy bohaterów, jest też miejsce na poruszenie kilku wątków obyczajowych. Potem nadchodzi kluczowy moment, po którym wydarzenia nabierają takiego charakteru i takiego tempa, że przez chwilę poczułam się zdezorientowana. Ale w pozytywny sposób. Bo już byłam pewna, że wiem, co zaplanowała dla mnie Autorka, a tu taki zwrot akcji, a potem kolejny i kolejny i właściwie można by rzec, że druga połowa książki to trochę jazda bez trzymanki. Wydarzenia następują błyskawicznie, wiele z nich szokuje, a pisarka kluczy tak, że nie sposób samodzielnie ocenić co za chwilę się wydarzy i kto jest za to odpowiedzialny. Jak dla mnie rewelacja!

Uważam, że "Profilerka" to jeden z najlepszych kryminałów, jakie czytałam w tym roku. Może nie jest on idealny, bo mnie nadal dręczy pewna wątpliwość, ale jednak jest to bardzo dobrze skonstruowana powieść, z wartką i zaskakującą akcją, ciekawymi bohaterami, których zdążyłam polubić (lub znielubić) i zakończeniem przez które nie wiem czy nazwać pisarkę genialną, że coś takiego wymyśliła, czy może okrutną, że coś takiego wymyśliła i teraz będę musiała czekać na kolejny tom.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.