Teraz zaśniesz recenzja

Autor: C.L. Taylor

„Sen. Pragniemy go, tej błogiej ciemności, która kołysze nas w ramionach i unosi z dala od trosk i zmartwień. Życie to walka, sen zaś jest ucieczką. To łono, do którego wracamy, kiedy nasze ciała robią się ciężkie, a umysły zmęczone. Czasami z nim walczymy. Robimy wszystko, by nie zasnąć. Nasze poczucie winy albo źle ulokowana lojalność sprawiają, że tkwimy w jednym miejscu, bojąc się zrobić krok naprzód.”

Anna w wypadku samochodowym traci dwójkę przyjaciół, a trzeci zostaje sparaliżowany. Kobieta wychodzi bez szwanku, ale dopadają ją bezsenność, lęki i wspomnienia. Ktoś zaczyna ją prześladować. Anna ucieka na szkocką wyspę Rum, gdzie zaczyna pracę w hotelu. Przybywają goście i wtedy rozpętuje się sztorm i piekło. Każdy z nieznajomych boryka się ze swoimi problemami. Ale jest jedna osoba, która jest mordercą i ma oko na innych towarzyszy. Kto położy się spać i już nigdy więcej nie wstanie?

Pamiętam, że książkę kupiłam w wakacje, gdy byłam u Maćka. Miałam dwie książki z trzech do wybrania no i Maciek wybrał tą i jeszcze inną. Teraz stwierdziłam, że czas ją przeczytać. Tak jak dobrze się zapowiadała tak nudno się ciągnęła.

Anna jest kobietą, o którą szczerze się bałam. Nie była winna wypadkowi, a mimo wszystko ktoś na nią polował. Współczułam jej tego co przeszła, bo niejedna osoba by się załamała i wylądowała w psychiatryku. Musiała oglądać się za siebie i patrzeć wszystkim na ręce. Nie wiem jak ona zdołała wytrzymać to napięcie.

Książka zapowiadała się fascynująco. Niestety potem zaczęły się schody. Są rozdziały z punktu widzenia byłego chłopaka Anny i jej przyjaciela, które albo nic nie wnoszą albo powiedziały mi rozwiązanie zanim dotarłam do końca tej historii. Byłam zawiedziona, bo szukałam jakiś głębszych intryg, a tu coś takiego.

Oczywiście morderca przed ujawnieniem działał naprawdę dobrze. Nigdy bym nie zgadła, gdyby nie jedna wypowiedź jakiegoś bohatera. Tylko głębsze tajemnice tej postaci były ciekawe. Historię czyta się bardzo szybko. Nie ma zbędnych opisów czy dialogów. Jeden, może dwa wieczory i jest po książce.

Nie trzyma w napięciu tak jakbym tego oczekiwała, a końcówka daje wiele do myślenia. Sama osobiście sięgnę po inne książki autorki, żeby przekonać się czy znajdę napięcie w innych jej dziełach. Do tej jednak już nie wrócę.